Inżynieria wojskowa
Inżynieria wojskowa – dziedzina wiedzy wojskowej, część sztuki wojennej, a także jeden z działów nauk inżynieryjnych[1]. Część dyscyplin przynależy do wojskowych nauk stosowanych, a część do działów ogólnych w naukach inżynieryjnych. Termin inżynieria wojskowa stosowany jest w piśmiennictwie od XVII wieku, wcześniej do tego samego celu używano pojęcia architektura wojskowa[2].
Inżynieria wojskowa zajmuje się projektowaniem optymalnych rozwiązań konstrukcyjnych, technologią i organizacją prac przy przedsięwzięciach związanych z[3]:
- drogownictwem wojskowym,
- fortyfikacjami,
- geologią wojskową,
- hydrotechniką wojskową,
- maskowaniem technicznym,
- mechanizacją prac inżynieryjnych,
- minerstwem,
- mostownictwem wojskowym.
Przypisy
- ↑ Laprus (red.) 1979 ↓, s. 150.
- ↑ Bochenek 1989 ↓, s. 90-91.
- ↑ Bochenek 1989 ↓, s. 90.
Bibliografia
- Encyklopedia techniki wojskowej, Warszawa 1987.
- Ryszard Henryk Bochenek: 1000 słów o inżynierii i fortyfikacjach. Warszawa: Wydawnictwo Ministra Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07423-2.
- Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.