Inżynieryjny patrol rozpoznawczy
Inżynieryjny patrol rozpoznawczy (IPR) – element rozpoznania, organizowany ze składu pododdziałów wojsk inżynieryjnych w celu uzyskania danych umożliwiających powzięcie decyzji do wykonania zadań zabezpieczenia inżynieryjnego[1].
Organizowany jest ze składu pododdziałów rozpoznania inżynieryjnego, a także z elementów ugrupowania wojsk inżynieryjnych takich jak oddział zaporowy, oddział zabezpieczenia ruchu lub odwód inżynieryjny. IPR może być włączony w skład organów rozpoznawczych innych rodzajów wojsk[2].
Celem prowadzenia rozpoznania inżynieryjnego wystawia się też inżynieryjny powietrzny patrol rozpoznawczy czyli element rozpoznania powietrznego wojsk inżynieryjnych, organizowany na szczeblu związku taktycznego i operacyjnego w z zadaniem rozpoznania: dróg marszu, rejonów uderzeń bronią masowego rażenia, rejonów przepraw, rubieży minowania oddziałów zaporowych oraz przedniego skraju obrony przeciwnika w przypadku, gdy rozpoznanie naziemne nie gwarantuje terminowego wykonania zadań[3].
Przypisy
- ↑ Bochenek 1989 ↓, s. 94.
- ↑ Regulamin działań 1999 ↓, s. 264.
- ↑ Laprus (red.) 1979 ↓, s. 151.
Bibliografia
- Ryszard Bochenek: 1000 słów o inżynierii i fortyfikacjach. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07423-2.
- Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.
- Regulamin działań wojsk lądowych. Warszawa: Dowództwo Wojsk Lądowych, DWLąd16/99.