Incydent szanghajski
| chińska wojna domowa | |||
 Chińska Żandarmeria Wojskowa podczas walk w Szanghaju | |||
| Czas |
28 stycznia – 3 marca 1932 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
Szanghaj i okolice | ||
| Terytorium | |||
| Wynik |
zawieszenie broni, | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie świata  | |||
| 31°10′12,0000″N 121°28′12,0000″E/31,170000 121,470000 | |||
.svg.png){kind=small}
.svg.png){kind=icon}
Incydent szanghajski – określenie wydarzeń, które miały miejsce w Szanghaju od 28 stycznia do 3 marca 1932 roku.
Zimą 1931 roku mieszkańcy Szanghaju dokonali bojkotu japońskich towarów (była to reakcja na podporządkowanie sobie przez Japonię Mandżurii podczas tzw. incydentu mandżurskiego). W odpowiedzi na to japoński garnizon dokonał prowokacji – upozorował 28 stycznia 1932 roku atak na mnichów buddyjskiej organizacji Nichiren. Zdarzenie to określane jest jako incydent szanghajski. W odpowiedzi na to okręty japońskiej floty wojennej zaczęły krążyć przed Nankinem, zagrażając siedzibie rządu chińskiego. Próby mediacji, dokonywane przez Ligę Narodów, nie przyniosły powodzenia. W mieście wywiązały się walki, w których zaczęli przeważać Chińczycy. Premier Japonii Tsuyoshi Inukai w reakcji na to wysłał do Szanghaju dodatkowe siły. 3 marca 1932 roku konflikt między Chinami i Japonią dobiegł końca (bitwa o Szanghaj została przerwana, gdyż Chińczycy wycofali swoje wojska, a wielkie mocarstwa zaczęły wywierać presję na obie strony).
18 marca rozpoczęły się negocjacje pokojowe. 5 maja 1932 roku Japończycy podpisali zawieszenie broni.
Bibliografia
- Kronika XX wieku. 1992. ISBN 83-900331-0-0.
- Wielka historia świata. T. X. 2004. ISBN 83-89265-60-5.