Irena Bączkowska
| Imię i nazwisko |
Irena Zabłocka-Bączkowska |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
12 maja 1902 |
| Data i miejsce śmierci |
21 stycznia 2006 |
| Narodowość |
polska |
| Język |
polski |
| Dziedzina sztuki | |
| Nagrody | |
|
Nagroda Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie za całokształt twórczości 2005 | |
_(2).jpg)
Irena Bączkowska z domu Zabłocka (ur. 12 maja 1902 w Kijowie, zm. 21 stycznia 2006 w Londynie[1]) – polska pisarka, autorka powieści i opowiadań.
Życiorys
Urodziła się w Kijowie 12 maja 1902 jako córka Witolda Zabłockiego i Janiny z d. Sochaczewskiej. Do 1920 rodzina przyszłej pisarki mieszkała na Ukrainie, potem przeprowadziła się do Polski[2]. Ukończyła studia w Akademii Rolniczej w Bydgoszczy; nauczycielka, inspektorka w organizacjach rolniczych i autorka tekstów do prasy rolniczej. Pasjonowała się sportem konnym i odnosiła na tym polu sukcesy[2]. Od 1934 jej mężem był Jan Bączkowski (oficer 1 Pułku Ułanów Krechowieckich)[1][2].
Emigrowała po wybuchu II wojny światowej – najpierw do Francji przez Szwecję, a następnie do Wielkiej Brytanii[1]. Pracowała jako nauczycielka i (od 1948 r.) właścicielka własnego gospodarstwa[3].
W wieku 51 lat zadebiutowała opowiadaniem Jeziora, opublikowanym w „Wiadomościach”[1][2].
- Twórczość
- Podróż do Braiłowa (opowiadanie, Londyn 1959; Lublin 1998, ISBN 83-227-1159-X)
- Wróble noce (powieść, Londyn 1963)[3]
- Krajobrazy i ludzie. Opowiadania norfoldzkie (słowo wstępne Stanisław Nicieja), Opole 1995, ISBN 83-903671-0-6[4][5]
- Letnie noce. Opowieści o Ukrainie początku XX wieku, Veritas, Londyn 2005, ISBN 1-904639-09-7
- Nagrody
- 1963 r. Nagroda tygodnika „Wiadomości” za najlepszą polską powieść emigracyjną (za Wróble noce)[1].
- 2005 r. Nagroda Literacka Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie za całokształt twórczości[6].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 Konrad W. Tatarowski Ostatni rozdział literatury emigracyjnej - Irena Bączkowska, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica” 10, 2008, str. 167-171.
- 1 2 3 4 Polskie pisarki emigracyjne ↓, Irena Bączkowska.
- 1 2 Hutnikiewicz (red.) i Lam (red.) 2000 ↓, s. 25.
- ↑ Beata Bednarz, Szerokie stepy i wysokie topole Ukrainy w powieści zapomnianej polskiej pisarki - Ireny Bączkowskiej, „Cracovia Leopolis”, 3 (96) 2019, s. 55-57, ISSN 1234-8600.
- ↑ Krajobrazy i ludzie. Opowiadania norfoldzkie [online], Poliart Beata Kalke [dostęp 2023-05-14] (pol.).
- ↑ Nagroda literacka ZPPnO – laureaci – Związek Pisarzy Polskich na Obczyźnie [online], www.zppno.org [dostęp 2023-05-14].
Bibliografia
- Artur Hutnikiewicz (red.), Andrzej Lam (red.): Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. Wyd. 1. T. 1: A-O. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13028-8. (pol.).
- Erwina Dybisz: Bączkowska Irena (1902-2006). Pisarka, działaczka oświatowa. [w:] Słownik biograficzny polskich pisarek emigracyjnych 1939-1989 [on-line]. Uniwersytet Rzeszowski. [dostęp 2025-01-25]. (pol.).