Irena Dowgielewicz

Irena Dowgielewicz (ur. 31 grudnia 1917 w Kijowie, zm. 21 lutego 1987 w Zielonej Górze)^[1] – polska pisarka i poetka.

Życiorys

W 1937 roku podjęła studia na wydziale architektury Politechniki Warszawskiej^[1]. Po wojnie trafiła na ziemie zachodnie, po czym osiadła na stałe w Gorzowie Wielkopolskim. Debiutowała w 1934 r. w toruńskim czasopiśmie młodzieży szkolnej Nasze Prace. Laureatka wielu nagród literackich i odznaczeń państwowych przyznanych za twórczość literacką, m.in. Nagrody Ministra Kultury. Członek Związku Literatów Polskich, odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jej utwory tłumaczono na niemiecki, rumuński, słowacki.

Pochowana na cmentarzu komunalnym w Gorzowie Wielkopolskim^[2] (4R/3/2).

Twórczość

Poezja

Sianie pietruszki (1963)
Stadion dla biedronki (1970)
Tutaj mieszkam (1973)

Proza

Lepszy obiad (1962)
Przyjadę do ciebie na pięknym koniu (1965)
Krajobraz z topolą (1966)
Most (1968)

Przypisy

1 2 Dowgielewicz Irena, [w:] Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. 2: C - F, Warszawa: Wydawn. Szkolne i Pedagogiczne, 1994, s. 196, ISBN 978-83-02-05446-4 [dostęp 2025-01-29] .
↑ Cmentarz Komunalny w Gorzowie Wielkopolskim. Grobonet. [dostęp 2025-02-25].

Linki zewnętrzne

[:0-1] 1 2 Dowgielewicz Irena, [w:] Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. 2: C - F, Warszawa: Wydawn. Szkolne i Pedagogiczne, 1994, s. 196, ISBN 978-83-02-05446-4 [dostęp 2025-01-29] .

[2] Cmentarz Komunalny w Gorzowie Wielkopolskim. Grobonet. [dostęp 2025-02-25].

[1]

[2]