Ireneusz Durlik

Ireneusz Durlik
Państwo działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1931
Skarżysko-Kamienna

Data i miejsce śmierci

18 sierpnia 2023
Warszawa

Profesor
nauk ekonomicznych
Specjalność: organizacja i projektowanie zakładów przemysłowych
Alma Mater

Politechnika Warszawska

Doktorat

1966 – mechanika
Politechnika Krakowska

Habilitacja

1974 – mechanika
Politechnika Warszawska

Profesura

18 października 1993

Polska Akademia Nauk
Status

Członek Komitetu

Nauczyciel akademicki
uczelnia wyższa

Politechnika Warszawska

uczelnia wyższa

Politechnika Gdańska

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Grób Ireneusza Durlika na Cmentarzu w Pyrach

Ireneusz Durlik (ur. 20 stycznia 1931 w Skarżysku-Kamiennej, zm. 18 sierpnia 2023 w Warszawie) – profesor Politechniki Warszawskiej.

Biografia

Urodził się 20 stycznia 1931 roku w Skarżysku-Kamiennej.

Studia magisterskie ukończył w 1962 roku na Oddziale Inżynieryjno-Ekonomicznym Wydziału Mechanicznego Technologicznego Politechniki Warszawskiej.

Pracował naukowo w kilku uczelniach, do roku 1980 w Politechnice Warszawskiej, a następnie głównie w Politechnice Gdańskiej, łącząc to z okresowym udzielaniem się w innych uczelniach (Politechnika Częstochowska, Wyższa Szkoła Informatyki, Zarządzania i Administracji). Specjalizował się w organizacji i ekonomice zakładów przemysłowych, zwłaszcza w odniesieniu do przemysłu mechanicznego, elektrotechnicznego i elektronicznego. Pełnił znaczące stanowiska w nauce i gospodarce. Był ekspertem Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju Przemysłowego (UNIDO).

W 1966 roku uzyskał stopień doktora na Politechnice Krakowskiej (tytuł rozprawy „Metoda optymalnego wyboru wariantu procesu produkcyjnego obróbki części maszyn”).

W 1974 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych na Politechnice Warszawskiej (tytuł monografii habilitacyjnej „Elementy postępu w projektowaniu i realizacji zakładów przemysłu mikro elektrotechnicznego”).

W 1993 roku otrzymał z rąk prezydenta Lecha Wałęsy tytuł naukowy profesora. Opracował ponad 200 publikacji, w tym 9 publikacji książek. Wypromował siedmiu doktorów.

Przez 20 lat był członkiem Komitetu Nauk Organizacji i Zarządzania PAN. Otrzymał wiele wyróżnień, w tym: nagrodę Komitetu Nauk Organizacji i Zarządzania PAN za dorobek publikacyjny (1993), nagrodę Rektora Politechniki Gdańskiej za szczególnie osiągnięcia w działalności naukowej (1996), honorowy tytuł Pierwszego Dyrektora Centrum Zarządzania Produkcją w Gdańsku Uniwersytetu Loyola Marymount z Los Angeles, kilkukrotnie nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W 2004 roku Politechniki Gdańskiej nadała mu nobilitujący tytuł profesor emeritus.

Zmarł 18 sierpnia 2023 roku, jest pochowany w Warszawie na cmentarzu parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Warszawie ul. Szumiąca 5.

Stanowiska

  • dyrektor Instytutu Organizacji i Projektowania Systemów Produkcyjnych (IOiPSP) początkowo na Wydziale Mechanicznym Technologicznym Politechniki Gdańskiej, a po reorganizacji uczelni w 1989 na Wydziale Technologii Maszyn i Organizacji Produkcji;
  • kierownik Katedry Organizacji i Projektowania w strukturze IOiPSP (do 2002).

Członkostwa

  • European Society for Engineering Education (Bruksela),
  • American Association for Advancement of Science,
  • AIM – European Academy for Industrial Management (Bruksela) – Senior Fellow.

Nagrody, wyróżnienia, odznaczenia

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2001)[1],
  • Złoty Krzyż Zasługi Złoty Krzyż Zasługi,
  • Medal „Za Zasługi dla Ziemi Gdańskiej”,
  • Medal „Za Zasługi dla Województwa Koszalińskiego”,
  • odznaka honorowa NOT,
  • odznaka honorowa TNOiK,
  • odznaka honorowa SIMP

Działalność pozanaukowa

  • dyrektor Biura Projektowego UNIPRO (1967–1970),
  • zastępca dyrektora Naukowo-Produkcyjnego Centrum Półprzewodników UNITRA-CEMI (1971–1975).

Ważne publikacje

  • „Inżynieria zarządzania I: strategia i projektowanie systemów produkcyjnych”, Placet, 1995.
  • „Inżynieria zarządzania II: strategia wytwarzania, projektowanie procesów i systemów produkcyjnych”, Placet, 1996.
  • z Krzysztof Santarek „Inżynieria zarządzania III: naukowe, techniczne i inwestycyjne przygotowanie produkcji wyrobów wysokiej techniki”, C.H.Beck, 2016

Przypisy

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.