Iridopterygini
| Iridopterygini | |
| Giglio-Tos, 1915 | |
![]() Hapalopeza z podplemienia Iridopterygina | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Parvordo | |
| (bez rangi) | Cernomantodea |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię |
Iridopterygini |
Iridopterygini – plemię modliszek z rodziny Gonypetidae i podrodziny Iridopteryginae.
Morfologia i zasięg
Modliszki osiągające niewielkie jak na przedstawicieli rzędu rozmiary ciała, w stadiach larwalnych wykazujące myrmekomorfię. Tułów odznacza się równoległymi krawędzami bocznymi prozony i metazony przedplecza oraz wyraźnie od nich odciętymi rozszerzeniami nadbiodrowymi. U większości rodzajów najbardziej dosiebny z kolców dyskoidalnych na udzie chwytnego odnóża przedniej pary jest całkiem zanikły, tylko u Tricondylomimus jest w pełni wykształcony, a u Silomantis silnie zredukowany[1].
Przedstawiciele podrodziny zamieszkują wyłącznie krainę orientalną[1].
Taksonomia
Takson ten wprowadzony został przez Ermanna Giglio-Tosa w 1915 roku jako grupa Iridopteriges w podrodzinie Iridopteriginae w obrębie modliszkowatych[2]. Klasyfikację taką autor ów podtrzymał w systemach z 1919 i 1927 roku[3][4], natomiast w systemie Antona Handlirscha z 1930 roku grupa ta umieszczona została wśród Mantinae[5]. Max Beier w 1935 roku wyróżnił plemię Iridopterygini w obrębie Mantinae[6], a w 1964 roku przeniósł je do podrodziny Iridopteryginae[7]. W systemie Reinharda Ehrmanna i Rogera Roya z 2002 roku taksony te wyniesiono do rang podrodziny Iridopteryginae i rodziny Iridopterygidae[8]. W systemie Christiana J. Schwarza i Rogera Roya z 2019 roku Iridopterygini umieszczono w podrodzinie Iridopteryginae w rodzinie Gonypetidae[1].
Do plemienia należy 16 opisanych gatunków[9], sklasyfikowanych w ośmiu rodzajach i dwóch podplemionach[9][1]:
- Iridopterygina Giglio-Tos, 1915
- Hapalopeza Stal, 1877
- Hapalopezella Giglio-Tos, 1915
- Iridopteryx Saussure, 1869
- Micromantis Saussure, 1870
- Muscimantis Henry, 1931
- Pezomantis Uvarov, 1927
- Spilomantis Giglio-Tos, 1915
- Tricondylomimina Schwarz et Roy, 2019
- Tricondylomimus Chopard, 1930
Przypisy
- 1 2 3 4 Christian J. Schwarz, Roger Roy. The systematics of Mantodea revisited: an updated classification incorporating multiple data sources (Insecta: Dictyoptera). „Annales de la Société entomologique de France (N.S.)”. 55 (2), s. 101–196, 2019. DOI: 10.1080/00379271.2018.1556567.
- ↑ Ermanno Giglio-Tos. Mantidi esotici. Generi e specie nuove. „Bullettino della Società Entomologica Italiana”. 46, s. 134–200, 1915.
- ↑ Ermanno Giglio-Tos. Saggio di una nuova classificazione dei mantidi. „Bullettino della Società Entomologica Italiana”. 49, s. 50–87, 1919.
- ↑ Ermanno Giglio-Tos: Das Tierreich. 50. Lfg. – orthoptera Mantidae. Berlin: Walter de Gruyter & Co., 1927, s. 245.
- ↑ Anton Handlirsch, Insecta 1, [w:] W. Kükenthal, T. Krumbach (red.), Handbuch der Zoologie 4 (1): Progoneata – Chilopoda – Insecta, Berlin: Walter de Gruyter & Co, 1930, s. 1–892.
- ↑ Max W.P. Beier, Mantodea, Fam. Mantidae, Subfam. Mantinae, „Genera Insectorum”, 203, Bruxelles: Desmet-Verteneuil, 1935, s. 58.
- ↑ Max Beier, Blattopteroidea, Mantodea, [w:] H.G. Bronn (red.), Klassen und Ordnungen des Tierreichs. Fünfter Band: Arthropoda. III Abteilung: Insecta, wyd. Geest & Portig, Leipzig 1964, s. 849–970.
- ↑ Reinhard Ehrmann: Mantodea – Gottesanbeterinnen der Welt. Münster: Natur und Tier Verlag GmbH, 2002.
- 1 2 Daniel Otte, Lauren Spearman, Martin B.D. Stiewe, David C. Eades: tribe Iridopterygini. [w:] Mantodea Species File (Version 5.0/5.0) [on-line]. [dostęp 2025-02-09].
_(15456826741).jpg)