Ischnogyne mandarinorum
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
Ischnogyne | ||
| Gatunek |
Ischnogyne mandarinorum | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Ischnogyne mandarinorum (Kraenzl.) Schltr. Repert. Spec. Nov. Regni Veg. 12: 107 (1913)[3] | |||
| Synonimy | |||
| |||
Ischnogyne mandarinorum – gatunek roślin z monotypowego rodzaju Ischnogyne z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Występuje w południowo-centralnych Chinach, w prowincjach Kuejczou, Shaanxi, Gansu, Hubei i Syczuan[5][6]. Rosną w górskich lasach na wysokościach od 700 do 1600 m n.p.m.[7]
Morfologia
Rośliny epifityczne lub litofityczne. Pseudobulwy cylindryczne i rosnące blisko siebie. Liście lancetowate do eliptycznych. Kwiatostan z jednym kwiatem. Kwiaty odwrócone, białe, warżka biała z dwiema fioletowymi plamkami u nasady[5].
Systematyka
Gatunek sklasyfikowany do rodzaju Ischnogyne, do podplemienia Coelogyninae w plemieniu Arethuseae, podrodzina epidendronowe (Epidendroideae), rodzina storczykowate (Orchidaceae), rząd szparagowce (Asparagales) w obrębie roślin jednoliściennych[8][9][10].
W 2021 gatunek został zakwalifikowany i przeniesiony do rodzaju Coelogyne[11].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2023-06-19] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2023-06-19] (ang.).
- ↑ Index Nominum Genericorum (ING). Smithsonian Institution. [dostęp 2016-05-04].
- ↑ Ischnogyne mandarinorum. BlueNanta.com. [dostęp 2016-05-04].
- 1 2 3 Ischnogyne mandarinorum. e-Monocot.org. [dostęp 2016-05-04].
- ↑ Neogyna. e-Monocot.org. [dostęp 2016-05-04].
- ↑ Ischnogyne mandarinorum. IOSPE. [dostęp 2016-05-04].
- ↑ Ischnogyne mandarinorum. Tropicos.org. [dostęp 2016-05-04].
- ↑ Ischnogyne mandarinorum. Kew Royal Botanic Gardens. [dostęp 2016-05-04].
- ↑ Ischnogyne. National Center for Biotechnology Information. [dostęp 2023-06-19].
- ↑ Mark W. Chase, Barbara Gravendeel, Bobby P. Sulistyo, Kusuma Richa Wati i inni. Expansion of the orchid genus Coelogyne (Arethuseae; Epidendroideae) to include Dendrochilum, Bulleyia, Dendrochilum, Dendrochilum, Dickasonia, Entomophobia, Geesinkorchis, Gynoglottis, Ischnogyne, Nabaluia, Neogyna, Otochilus, Panisea and Pholidota. „Phytotaxa”. 510 (2), s. 94–134, 6 lipiec 2021. DOI: 10.11646/phytotaxa.510.2.1. (ang.).