Isophlebioidea
| Isophlebioidea | |
| Handlirsch, 1906 | |
| Okres istnienia: jura–kreda | |
 Isophlebia aspasia | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Nadrząd |
Odonatoptera |
| (bez rangi) | Neodonatoptera |
| (bez rangi) | Odonatoclada |
| (bez rangi) | Stigmoptera |
| (bez rangi) | Panodonata |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| (bez rangi) | Isophlebioptera |
| (bez rangi) | Isophlebiida |
| Nadrodzina |
Isophlebioidea |
Isophlebioidea – wymarła nadrodzina owadów z rzędu ważek, podrzędu Epiprocta i kladu Isophlebioptera.
Rodzinę Isophlebiidae wprowadził Anton Handlirsch w 1906 roku[1], natomiast takson rangi nadrodziny wprowadzili w 1993 roku André Nel, Xavier Delclòs Martínez, Jean-Claude Paicheler i Michel Henrotay[2]. W 1996 roku Günter Bechly podał nową diagnozę taksonu[3]. Pewna jest przynależność do tej nadrodziny rodzin Isophlebiidae i Campterophlebiidae[2][4]. Według publikacji Nel i innych z 1993 roku zaliczają się do niej też Selenothemistidae[2], podczas gdy według pracy Bechly’ego z 2007 roku ich pozycja w obrębie Isophlebioptera jest niepewna[4]. Nel i inni umieszczają też wśród Isophlebioidea rodzaj Kazachophlebia jako incertae sedis[2].
Podobnie jak inne Epiprocta ważki te cechowały się stosunkowo silnej budowy tułowiem i odwłokiem oraz wypukłym ciemieniem z trzema przyoczkami, a brzegi kostalne ich skrzydeł nie były wcięte na wysokości nodulusów. Użyłkowanie skrzydła tylnego cechowało się m.in. wydłużoną pterostygmą, powiększoną i poprzecznie rozciągniętą komórką subdyskoidalną, bardzo długim i wyprostowanym trzonem żyłki kubitalnej przedniej, a w przypadku samców nadzwyczaj rozrośniętym i podzielonym na liczne komórki rejonem trójkąta analnego[1].
Przypisy
- 1 2 Günter Bechly, Phylogenetic Systematics of "Anisozygopteres", [w:] Günter Bechly, Phylogenetic Systematics of Odonata, Böblingen 2007.
- 1 2 3 4 A. Nel, X. Martínez-Delclòs, J.C. Paicheler, M. Henrotay. Les "Anisozygoptera" fossiles Phylogenie et classification (Odonata). „Martinia”. 3, s. 1-311, 1993.
- ↑ Günter Bechly, Morphologische Untersuchungen am Flügelgeäder der rezenten Libellen und deren Stammgruppenvertreter (Insecta; Pterygota; Odonata), unter besonderer Berücksichtigung der Phylogenetischen Systematik und des Grundplanes der *Odonata, „Petalura”, Special Volume 2, 1996, s. 1–402.
- 1 2 Günter Bechly, Phylogenetic classification of fossil and extant odonates, [w:] Günter Bechly, Phylogenetic Systematics of Odonata, Böblingen 2007.