Issam Abu Dżamra
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Wicepremier | |
| Okres | |
| Poprzednik |
Elie Salem |
| Następca |
Michel Sassine |
| Wicepremier | |
| Okres | |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister mieszkalnictwa i spółdzielczości | |
| Okres | |
| Poprzednik |
Joseph Haszem |
| Następca | |
| Minister ekonomii i handlu | |
| Okres | |
| Poprzednik |
Victor Kassir |
| Następca |
Nazih Bizri |
| Minister sprawiedliwości | |
| Okres | |
| Poprzednik |
Lutfi Dżaber |
| Następca |
Edmond Rizk |
| Minister rolnictwa | |
| Okres | |
| Poprzednik |
Lutfi Dżaber |
| Następca | |
| Minister zasobów wodnych i energetyki | |
| Okres | |
| Poprzednik |
Lutfi Dżaber |
| Następca | |
| Minister poczty, telegrafu i telekomunikacji | |
| Okres | |
| Poprzednik |
Joseph Haszem |
| Następca |
Georges Saade |
Issam Nicolas Abu Dżamra, Issam Abou Jamra – emerytowany generał-brygadier i polityk libański, prawosławny chrześcijanin. Urodził się w 1937 r., w południowolibańskiej wiosce Kfeir. W 1956 r. wstąpił do akademii wojskowej, którą ukończył trzy lata później. Studiował też nauki prawnicze na Uniwersytecie Libańskim. W latach 80. pełnił różne, wysokie funkcje wojskowe. 22 września 1988 r. został wicepremierem w rządzie tymczasowym kierowanym przez gen. Michela Aouna. Był też ministrem odpowiedzialnym za sześć resortów. 13 października 1990 r., wraz z innymi członkami kierownictwa libańskiej armii, schronił się we francuskiej ambasadzie po zajęciu siedziby prezydenta Libanu przez wojska syryjskie. W czerwcu następnego roku razem z Michelem Aounem i Edgarem Maaloufem został zmuszony do emigracji do Francji, gdzie był jednym z założycieli Wolnego Ruchu Patriotycznego. W 2005 r. powrócił do ojczyzny[1]. W lipcu 2008 r. został mianowany wicepremierem w rządzie Fuada Siniory. Startował w wyborach parlamentarnych w 2009 r. w pierwszym okręgu bejruckim (Al-Aszrafijja), ale przegrał z Najlą Tueni[2].