Izomorf 67
| Rok założenia | |
|---|---|
| Rok rozwiązania | |
| Pochodzenie | |
| Gatunek | |
| Powiązania | |
| Skład | |
| Sława Mikołajczyk Ewa Gontarek Iena Żółkiewska-Jasińska Jerzy Szczęśniak Krzysztof Krawczyk Marian Lichtman | |
Izomorf 67 – polski zespół bigbitowy, założony przez Andrzeja Bajkowskiego i działający przez kilka miesięcy 1967 roku w Warszawie[1].
Historia
Impresario zespołu Andrzej Stanisław Bajkowski[2] i Irena „Ita” Żółkiewska-Jasińska z domu Pisarska (dziennikarka tygodnika Dookoła świata, zm. 11 czerwca 1969 roku)[3] wymyślili koncepcję artystyczną polegającą na tym, że powstały wiosną 1967 roku Izomorf 67 będzie śpiewał teksty opisujące obrazy, między innymi Salvadora Dali, czy Teofila Ociepki[1][4]. Kilkanaście lat później taką muzykę tworzył Marek Grechuta (patrz Śpiewające obrazy)[1][4]. Nazwa „Izomorf 67” związana była z lansowanym przez miesięcznik Radar uproszczonym „izomorficznym” zapisem nutowym[1]. Trzon składu zespołu tworzyli muzycy Trubadurów: Sława Mikołajczyk (śpiew), Krzysztof Krawczyk (gitara basowa, śpiew) i Marian Lichtman (perkusja), do których dołączyli: Jerzy Szczęśniak (eks-Kawalerowie) (gitara), Ewa Gontarek (eks-Demony; śpiew) i Irena Żółkiewska-Jasińska (organy), która była liderką zespołu[1]. Muzycy zarejestrowali w Polskim Radiu kilka utworów (Jeleń, Bądźcie zakochane, Coś o sobie, A kiedy pies, Archipelag niepokoju, La Gioconda, Barwy dźwięku), z których cztery (A kiedy pies, Archipelag niepokoju, La Gioconda, Barwy dźwięku) ukazały się w lipcu 1967 roku na ich jedynej płycie „czwórce” (Pronit N 0507), zaś piosenka pt. Coś o sobie na kompilacji pt. Z młodością na ty (LP, Muza XL 0435)[1]. Charakterystyczny głos głównego wokalisty, Krzysztofa Krawczyka, spowodował, że piosenki zespołu Izomorf 67 przypominały nagrania Trubadurów[1]. Andrzej Bajkowski planował, aby repertuar zespołu był rodzajem kabaretu piosenki o charakterze popularno-rozrywkowym[4]. Zamierzenia te pozostały niezrealizowane[4]. Zespół został rozwiązany w listopadzie 1967 roku: Krzysztof Krawczyk i Marian Lichtman powrócili do Trubadurów, zaś Jerzy Szczęśniak stanął na czele, założonej przez siebie w 1968 roku, soulowej Grupy X[5].
Wszystkie utwory grupy Izomorf 67
- A kiedy pies (muz. J. Szczęśniak – sł. L. J. Kern)[6]
- Archipelag niepokoju (muz. I. Żółkiewska – sł. A. Piast, właśc. Andrzej Bajkowski)[6]
- Barwy dźwięku (muz. I. Żółkiewska – sł. Andrzej Bajkowski)[6]
- Bądźcie zakochane (sł. A. Bajkowski) – 20-minutowa konferansjerka do programu zespołu Izomorf 67 pt. Bądźcie zakochane[2]
- Coś o sobie (muz. K. Krawczyk, M. Lichtman – sł. A. Piast, właśc. Andrzej Bajkowski[6])[7]
- La Gioconda (muz. I. Żółkiewska – sł. J. Kofta)[6]
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 Jan Kawecki, Wojciech Zajac: Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej – Rock ’n’ roll 1959–1973. Kraków: Rock Serwis, 1995. ISBN 83-85335-25-0.
- 1 2 Konferansjerka do programu zespołu Izomorf 67 pt. Bądźcie zakochane. online.zaiks.org.pl. [dostęp 2023-05-06]. (pol.).
- ↑ Nekrogi: Irena Żółkiewska-Jasińska. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2023-05-06]. (pol.).
- 1 2 3 4 Dariusz Michalski: Trzysta tysięcy gitar nam gra. Historia Polskiej Muzyki Rozrywkowej – lata 1958-1973. Warszawa: Iskry, 2014, s. 331. ISBN 978-83-244-0378-3.
- ↑ Grupa X. 2013-03-03. [dostęp 2023-05-05]. (pol.).
- 1 2 3 4 5 Jacek Żyliński: Izomorf 67 (Pronit N 0507). kppg.waw.pl. [dostęp 2023-05-06]. (pol.).
- ↑ Jacek Żyliński: Z młodością na ty (Muza XL 0435). kppg.waw.pl. [dostęp 2023-05-06]. (pol.).