Jóhannes B. Jóhannesson

Jóhannes Birgir Jóhannesson

Pseudonim	Big Joe[1]
Obywatelstwo	Islandia
Data i miejsce urodzenia	10 sierpnia 1973 Reykjavík
Gra zawodowa	1995–1997, 1998−1999, 2003–2004 (Challenge Tour)
Najwyższy break	145[2]

Jóhannes Birgir Jóhannesson (ur. 10 sierpnia 1973 w Reykjavíku^[2]) – islandzki snookerzysta^[3].

Jóhannes Birgir Jóhannesson został mistrzem Islandii do lat 21 w 1991 i 1992 roku. Po osiągnięciu 1/8 finału w mistrzostw świata do lat 21 w 1992^[4] dotarł do półfinału w 1993, gdzie o włos przegrał 7:8 z późniejszym mistrzem świata, swoim rodakiem Kristjánem Helgasonem^[5]. Rok później ponownie dotarł do półfinału i został wyeliminowany po przegranej 3:8 z Anglikiem Davidem Grayem^[6]. Na Mistrzostwach Europy 1995 dotarł do ćwierćfinału^[7]. W sezonie 1995/96 po raz pierwszy wziął udział w World Snooker Tour. Jego najlepszym wynikiem było dotarcie do szóstej rundy kwalifikacyjnej UK Championship 1995, gdzie przegrał 2-5 z Oliverem Kingiem^[8][9]. W latach 1996–2000 Jóhannes pięć razy z rzędu docierał do finału mistrzostw Islandii. Po dwukrotnej porażce z Kristjánem Helgasonem, w 1998 roku pokonał go 9:5^[10][11][12]. W ciągu następnych dwóch lat udało mu się skutecznie obronić tytuł, wygrywając finał z Brynjarem Valdimarssonem^[13] i swoim bratem Jóhannesem R. Jóhannessonem^[14] zanim został wyeliminowany w półfinale w 2001 roku^[15][2].

W listopadzie 1997 po raz pierwszy dostał się do finałowej rundy Mistrzostw Świata Amatorów. Po zwycięstwie 5:4 z Joe Cannym dotarł do 1/8 finału, gdzie przegrał 3:5 z późniejszym mistrzem świata Marco Fu^[16]. W sezonie 1998/99 zajął 203. miejsce. Jego najlepsze jak dotąd miejsce w światowych rankingach. W latach 1998, 1999 i 2000 dotarł do ćwierćfinałów Mistrzostw Europy^[17][18][19]. W 2000 roku zdobył mistrzostwo krajów skandynawskich, pokonując w finale 6:2 Duńczyka Allana Norvarka^[20]. Rok później w finale pokonał swojego rodaka Gunnara Hreiðarssona 5:1^[21]. Na Mistrzostwach Islandii w 2002 roku przegrał w finale 7:9 z Jóhannesem R. Jóhannessonem^[22]. W 2003 roku po raz trzeci zdobył mistrzostwo nordyckie, pokonując Finna Jussiego Tyrkko 5:4^[21] i po raz czwarty zdobył mistrzostwo Islandii, wygrywając 9:5 z Eðvarð Matthíassonem^[23]. W lutym 2004 roku odpadł z rundy kwalifikacyjnej do zawodowych mistrzostw świata przeciwko Jamesowi Tattonowi^[24]. Po zdobyciu piątego tytułu mistrza Islandii w 2006 roku przeciwko Ásgeirowi Ásgeirssonowi, Jóhannes został wicemistrzem Islandii w 2011 roku po ostatecznej porażce 1:9 z Kristjánem Helgasonem. W lutym 2015 roku dotarł do finału Mistrzostw Nordyckich, gdzie nieznacznie uległ Duńczykowi Rune Kampe 3:4^[25]. W następnym roku odpadł w rundzie wstępnej, ale udało mu się zdobyć szósty tytuł mistrza Islandii, wygrywając 9:3 z Þorrim Jenssonem^[26]. W 2023 roku obaj zawodnicy zmierzyli się ponownie w finale mistrzostw kraju, ale tym razem to Jensson zwyciężył 9:7^[27].

• Ron Florax: Profil na stronie CueTracker. CueTracker. [dostęp 2024-12-19]. (ang.).