Józef Alicki

Józef Alicki

Łukasz, Dubicz, Horba

podporucznik
Data urodzenia	12 października 1913
Data śmierci	9 czerwca 1989
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Krajowa
Jednostki	Oddział Wydzielony Wojska Polskiego 30 Dywizja Armii Krajowej
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Józef Alicki, ps. „Łukasz”, „Dubicz”, „Horba”^[1] (ur. 12 października 1913, zm. 9 czerwca 1989^[2] w Iławie) – polski hubalczyk, wachmistrz Wojska Polskiego^[3].

Przebywał w Rzeczycy po rozwiązaniu oddziału majora Henryka Dobrzańskiego^[3]. Organizował tam wspólnie z ks. Ptaszyńskim pluton konspiracyjny. Wyjechał jesienią 1940 w Miechowskie, gdzie jako instruktor wyszkolenia działał w konspiracji. Pracował od marca 1941 w wojskowym wywiadzie Związku Walki Zbrojnej^[3]. Po napaści Niemców na Związek Radziecki wyjechał w lipcu do Wilna w grupie, która była zawiązkiem Ośrodka Północ I. Był kurierem, występował pod pseudonimem „Łukasz” i przywoził do centrali w Warszawie informacje. Otrzymał za czyny bojowe Krzyż Walecznych^[3]. Od połowy 1942 do maja 1944 pracował w wywiadzie Armii Krajowej w Białymstoku, a następnie pełnił funkcję oficera do zleceń w dowództwie 30 Dywizji Armii Krajowej^[4]. Brał udział w walkach dywizji i pod Wyżarami był ranny. Odznaczony po raz drugi Krzyżem Walecznych i przedstawiony do odznaczenia Krzyżem Virtuti Militari^[4]. Mianowany podporucznikiem rozkazem dowódcy dywizji z dnia 14 sierpnia 1944. Służył do jej rozwiązania^[4].

Po wojnie osiadł na stałe w Iławie, gdzie zmarł 9 czerwca 1989. Jest pochowany na cmentarzu komunalnym, który mieści się przy ulicy Ostródzkiej.

• Strona poświęcona mjr Henrykowi Dobrzańskiemu – Hubalowi dowódcy Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego
• Marek Szymański: Oddział majora Hubala. Warszawa: Książka i Wiedza, 1986, s. 164-165. ISBN 83-05-11561-5.