Józef Dobski

Józef Dobski

Maryśka, Szary Kret, Krysia

Józef Dobski (1939)
kapitan
Data i miejsce urodzenia	7 lutego 1911 Wąchock
Data śmierci	30 sierpnia 1992
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Armia Krajowa
Formacja	Szare Szeregi
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: kampania wrześniowa
Odznaczenia

Józef Dobski, ps. „Maryśka”, „Szary Kret”, „Krysia” (ur. 7 lutego 1911 w Wąchocku^[1], zm. 30 sierpnia 1992^[2]) – polski harcmistrz, kapitan Armii Krajowej, komendant Kieleckiej Chorągwi Szarych Szeregów w latach 1942–1945.

Urodził się w Wąchocku koło Starachowic^[1], gdzie ukończył szkołę powszechną^[3]. Naukę kontynuował w Warszawie w Gimnazjum gen. Pawła Chrzanowskiego^[a], a po przeniesieniu się rodziny do Kielc w Gimnazjum Państwowym im. Mikołaja Reja. W 1933 uzyskał maturę. Studiował na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Wydziale Nauk Społecznych KUL^[4].

W 1924 wstąpił do 2 Kieleckiej Drużyny Harcerzy im. gen. Jana Henryka Dąbrowskiego; w 1931 objął funkcję drużynowego. Po 1933 odbył służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie. 15 listopada 1935 mianowany podharcmistrzem. Jako podporucznik Wojska Polskiego, 24 sierpnia 1939 zgłosił się w koszarach 4 pp Leg. na Bukówce. Uczestniczył w kampanii wrześniowej w szeregach Oddziału Zbierania Nadwyżek 4 pp Leg. Następnie wycofując się na wschód w składzie nadwyżek 4 pp Leg. znalazł się w grupie wojsk dowodzonej przez gen. Mieczysława Smorawińskiego we Włodzimierzu^[5]. Tam też 19 września 1939 został wzięty do niewoli przez Sowietów, jednak już w następnym miesiącu wrócił do Kielc. Dołączył do nurtu wojskowej pracy konspiracyjnej w szeregach Służby Zwycięstwu Polski, a następnie Związku Walki Zbrojnej oraz Armii Krajowej, w której to został awansowany do stopnia kapitana^[4].

Jeden z organizatorów Szarych Szeregów na Kielecczyźnie^[6]. Od 1941 pełnił funkcję zastępcy komendanta Kieleckiej Chorągwi Szarych Szeregów. W marcu 1943 przejął funkcję komendanta chorągwi^[7]. Rozkazem naczelnika Szarych Szeregów z 27 grudnia 1943 mianowany harcmistrzem. W maju 1945 opuścił Kielce^[4]. W czerwcu tego roku przybył do Jeleniej Góry, gdzie organizował harcerstwo na terenie Dolnego Śląska^[6]. Po II wojnie światowej wziął udział w przygotowaniach do rozbicia więzienia Urzędu Bezpieczeństwa na terenie Kielc^[8].

Od 1950 mieszkał we Wrocławiu. Po przejściu na emeryturę w 1975 pracował w licznych komisjach harcerskich, w tym m.in. Komisji Historii Chorągwi Wrocławskiej. Jeden z pierwszych laureatów Nagrody Komendantki Kieleckiej Chorągwi ZHP^[2].

Został pochowany z honorami harcerskimi i wojskowymi w Kwaterze AK na terenie Cmentarzu Świętej Rodziny^[2][6].

Za swoją służbę otrzymał odznaczenia^[2]:

• Krzyż Walecznych
• Złoty Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”
• Odznaka „Za zasługi dla Kielecczyzny”
• Odznaka 70-lecia Harcerstwa Kieleckiego.

W 1939 zawarł związek małżeński z Łucją Gorgosz ps. „Liza” (1914–1996), członkinią Szarych Szeregów i AK^[2].

• Adam Massalski (red.), Stanisław Meducki (red.): Armia Krajowa Okręg Radomsko-Kielecki. Materiały z sesji naukowej. Kielce: Kieleckie Towarzystwo Naukowe, 1999. ISBN 83-86006-29-3.
• Adam Solarz: Odeszli na wieczną wartę. Jelenia Góra: 2019. ISBN 978-83-937883-7-8.
• Janusz Wojtycza: Harcerski słownik biograficzny. T. 1. Warszawa: Muzeum Harcerstwa, 2006, s. 35–37. ISBN 978-83-60405-15-4.
• Andrzej Rembalski: Józef Dobski pamiętnik z 1939 roku. Studia Muzealno-Historyczne tom 5. Kielce: Muzeum Historii Kielc, 2013.