Józef Hoppe
| infułat | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku |
Cmentarz Główny w Przemyślu |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat | |
| Odznaczenia | |

Józef Hoppe (ur. 8 września 1808 w Radomiu – zm. 1 kwietnia 1887 w Przemyślu) – prałat kapituły przemyskiej, honorowy obywatel Przemyśla.
Urodził się w rodzinie niemieckiej, szybko uległ asymilacji. Po ukończeniu gimnazjum w Przemyślu, rozpoczął studia teologiczne w Wiedniu, otrzymując święcenia kapłańskie w 1831. Rok później złożył egzamin konkursowy z zakresu teologii, co umożliwiło mu podjęcie wykładów w przemyskim Seminarium Duchownym (do 1842). Równocześnie był egzaminatorem prosynodalnym, referentem konsystorza, a w seminarium prefektem. W 1842 otrzymał scholasterię w kapitule przemyskiej. W latach 1842–49 sprawował nadzór nad elementarnym szkolnictwem w diecezji. W 1849 został prepozytem kapituły.
W 1850 nie przyjął proponowanego mu przez cesarza biskupstwa tarnowskiego (oficjalnie z powodów zdrowotnych, nieoficjalnie w proteście przeciw pozbawieniu urzędu biskupa Grzegorza Wojtarowicza). W czasie wakatu biskupiego (1860, 1862, 1869) trzykrotnie rządził diecezją przemyską jako wikariusz kapitulny.
Brał udział w przygotowaniu i zawarciu w Rzymie w 1863 r. tzw. konkordii z kościołem greckokatolickim. W 1867 r. otrzymał tytuł protonotariata apostolskiego. 13 września 1881 odznaczony honorowym obywatelstwem miasta Przemyśla.
Odznaczenia
Zobacz też
Bibliografia
- Słownik polskich teologów katolickich, t. 2, s. 63-64, Warszawa, 1982
- Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi, str. 303, Lwów, 1887