Józef Kozłowski (plastyk)
| Data i miejsce urodzenia |
3 maja 1905 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 stycznia 1991 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
dekorator, architekt wnętrz |
| Odznaczenia | |
    | |
Józef Kozłowski (ur. 3 maja 1905 w Grabarce k. Berdyczowa, zm. 5 stycznia 1991 w Toruniu[1]) – polski artysta plastyk, profesor nadzwyczajny w Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Życiorys
Po wkroczeniu Wojska Polskiego wstąpił ochotniczo do 5 Pułku Piechoty Legionów i uczestniczył w obronie miasta przed bolszewikami[2][3]. Po zakończeniu wojny wyjechał do Warszawy, gdzie w 1923 przystąpił do egzaminów wstępnych do Szkoły Sztuk Pięknych, ale nie został przyjęty[3]. Po przeniesieniu się do Poznania od 1925 przez cztery lata studiował w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego, a następnie pracował w charakterze dekoratora i scenografa Teatru Powszechnego w Poznaniu[4]. W 1931 zamieszkał w Gdyni, gdzie rozpoczął pracę dekoratora i architekta wnętrz[2]. Zaprojektował wystrój recepcji Dworca Morskiego, wnętrz gmachu Komunalnej Kasy Oszczędnościowej oraz stoiska Wystawy Przemysłowo-Rolniczej[4]. Tworzył również plakaty i przeźrocza reklamowe oraz projekty wystroju sal balowych[2].
Poślubiwszy Felicję Kałamajską pochodzącą z toruńskiej rodziny kupieckiej związał się z Toruniem do końca życia. W lutym 1945 objął początkowo stanowisko naczelnika Wojewódzkiego Wydziału Kultury i Sztuki, a następnie referenta do spraw kultury i sztuki przy Prezydencie Miasta Torunia. Pod koniec 1945 założył Spółdzielnię Artystów „Rzut”. Po jej rozwiązaniu w 1949 roku stworzył Oddział Centralny Przemysłu Ludowego i Artystycznego (tzw. Cepelię) w Toruniu. Do 1952 pełnił tam funkcję kierownika, a później doradcy artystycznego[4].
Od 1947 posiadał tytuł artysty malarza w zakresie architektury wnętrz, w 1954 związał się zawodowo z Uniwersytetem Mikołaja Kopernika, początkowo jako asystent, następnie objął stanowisko docenta, a później adiunkta. Od 1962 kierował Katedrą Projektowania Wnętrz[4], równocześnie został też prodziekanem Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika i pełnił tę funkcję do 1966[2]. W 1964 poślubił Barbarę Narębską-Dębską, graficzkę[5].
Został pochowany na cmentarzu św. Jerzego w Toruniu[5].
Wybrane realizacje
- Wnętrze Muzeum Jana Kasprowicza w Szymborzu[4]
- Wnętrze dworca autobusowego w Toruniu[6]
- Wnętrza Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy[5]
- Wnętrze hotelu Helios w Toruniu[5]
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1975)[5]
- Złoty Krzyż Zasługi (1956)[5]
- Medal 30-lecia Polski Ludowej (1975)[5]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)[7]
Przypisy
- ↑ Jędrzyński 2002 ↓, s. 120, 122.
- 1 2 3 4 Kozłowski Józef [online], icimss.edu.pl [dostęp 2024-11-06].
- 1 2 Jędrzyński 2002 ↓, s. 120.
- 1 2 3 4 5 Jędrzyński 2002 ↓, s. 121.
- 1 2 3 4 5 6 7 Jędrzyński 2002 ↓, s. 122.
- ↑ Jędrzyński 2002 ↓, s. 121–122.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
Bibliografia
- Zefiryn Jędrzyński, Kozłowski Józef, [w:] Krzysztof Mikulski (red.), Toruński Słownik Biograficzny, t. 3, Towarzystwo Miłośników Torunia, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, 2002.
Linki zewnętrzne
- Sławomir Kalembka, Sylwetki sześćdziesięciolecia. „Józio” – Józef Kozłowski (1905–1991) [online], glos.umk.pl [dostęp 2024-11-06] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05].