Józef Mikos

Józef Mikos
Data urodzenia

23 marca 1929

Data śmierci

13 maja 2013

Zawód, zajęcie

prawnik, polityk

Alma Mater

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej

Stanowisko

członek Trybunału Stanu (1985–1991)

Partia

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski

Józef Mikos (ur. 23 marca 1929, zm. 13 maja 2013[1][2]) – polski prawnik i polityk, wiceminister sprawiedliwości, sędzia Sądu Najwyższego, w latach 1985–1991 członek Trybunału Stanu.

Życiorys

W latach 50. wstąpił do PZPR. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej, przez pewien czas był wykładowcą uczelni. Współautor publikacji naukowych[3]. Pełnił funkcję wiceprezesa Sądu Wojewódzkiego w Lublinie, a od 1960 pozostawał prezesem Sądu Wojewódzkiego w Warszawie[4]. W 1972 został sędzią Izby Karnej Sądu Najwyższego (po 1989 pozytywnie zweryfikowany)[5]. Objął funkcję I sekretarza POP PZPR przy Sądzie Najwyższym[6]. Został członkiem Zarządu Głównego Zrzeszenia Prawników Polskich, a także dyrektorem Departamentu Spraw Karnych w Ministerstwie Sprawiedliwości (od 1974). W latach 80. wiceminister sprawiedliwości[7], w 1982 powrócił do orzekania w SN (został m.in. przewodniczącym wydziału). Od 1985 do 1991 był członkiem Trybunału Stanu II i III kadencji[8], należał też do Krajowej Rady Sądownictwa I kadencji (1990–1994)[9]. Zasiadł w Komisji do spraw Reformy Prawa Karnego przy Prezesie Rady Ministrów[1].

17 maja 2013 pochowany na Cmentarzu Komunalnym Południowym pod Warszawą[1].

Odznaczenia

Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1999)[10][11].

Przypisy

  1. 1 2 3 Nekrolog. wyborcza.pl. [dostęp 2021-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-05)].
  2. ↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie
  3. ↑ Mikos, Józef. worldcat.org. [dostęp 2021-09-05].
  4. ↑ Aleksander Kochański: Polska 1944–1991. Informator historyczny. Struktury i ludzie. T. 2. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2022, s. 352. ISBN 978-83-8229-465-1. [dostęp 2024-09-26].
  5. ↑ Mimo dekomunizacji, w SN zrobiono wiele by zostało tak jak było. „Gazeta Polska” ujawni listę…. tvrepublika.pl, 17 lipca 2018. [dostęp 2021-09-05].
  6. ↑ Kamil Niewiński: PZPR a sądownictwo w latach 1980–1985. Próby powstrzymania „solidarnościowej” rewolucji. Białystok: Napoleon V, 2016, s. 54. ISBN 978-83-65746-06-1.
  7. ↑ Stara szkoła sędziowska. rp.pl, 6 października 2012. [dostęp 2021-09-05].
  8. ↑ Poprzednie kadencje. Trybunał Stanu. [dostęp 2021-09-05].
  9. ↑ Członkowie Krajowej Rady Sądownictwa. krs.pl. [dostęp 2021-09-05].
  10. ↑ M.P. z 1999 r. nr 21, poz. 300
  11. ↑ Odznaczenia w Pałacu Prezydenckim. prezydent.pl, 3 maja 1999. [dostęp 2021-09-05].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.