Józef Mularczyk (pułkownik)

Józef Jerzy Mularczyk
„Ambroży”,„Kazik”, „Róg”, „Styr”, „Żor”
Ilustracja
Józef Mularczyk (1936)
podpułkownik kawalerii podpułkownik kawalerii
Data i miejsce urodzenia

17 marca 1893
Boryczówka

Data i miejsce śmierci

24 września 1968
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
AK Armia Krajowa

Jednostki

2 pułk strzelców konnych

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-sowiecka
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Józef Mularczyk (ur. 17 marca 1893, zm. 24 września 1968 w Warszawie) – podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 17 marca 1893 w Boryczówce (powiat trembowelski)[1]. Od sierpnia 1914 do lipca 1917 służył w Legionach Polskich. Służył w Wojsku Polskim w stopniu wachmistrza, a od marca 1919 jako podporucznik. Zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starszeństwem w dniu 1 czerwca 1919. Majorem został 1 stycznia 1928. W kwietniu tego roku został przesunięty ze stanowiska dowódcy szwadronu na stanowisko kwatermistrza w 1 pułku strzelców konnych w Garwolinie[2]. Od 30 maja do 1 października 1930 pełnił obowiązki zastępcy dowódcy 1 psk, a w marcu 1932 został przesunięty ze stanowiska kwatermistrza na stanowisko zastępcy dowódcy 1 psk[3]. Obowiązki pełnił do 18 marca 1937 i od 27 lipca tego roku do 14 czerwca 1938. Od 29 lipca 1939 do 21 sierpnia dowódca 1 psk, 21 sierpnia przeniesiony na stanowisko dowódcy 2 psk[4]. W czasie kampanii wrześniowej walczył w składzie Wołyńskiej Brygady Kawalerii. Uniknął niewoli, od jesieni 1940 roku w strukturach ZWZ. Po rozwiązaniu AK zaprzestał działalności konspiracyjnej.

Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie, kwatera II B24 rząd 6 nr grobu 7[5]

Był ojcem Romana Bratnego i Andrzeja Mularczyka[6].

Przypisy

  1. ↑ ppłk Józef Mularczyk. [dostęp 2022-12-16]. (pol.).
  2. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928, s. 175.
  3. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932, s. 225.
  4. ↑ Zbigniew Gnat-Wieteska: 2 Pułk Strzelców Konnych. Warszawa. s. 76-77, seria: Wielka Księga Kawalerii Polskiej 1918-1939 (tom 32). ISBN 978-83-7769-359-9.
  5. ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych. [dostęp 2022-12-19]. (pol.).
  6. ↑ Emil Marat Bratny. Hamlet rozstrzelany, wyd. Czarne, Wołowiec 2024, passim

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.