Józef Nieborowski
| Data i miejsce urodzenia |
28 sierpnia 1866 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
16 listopada 1942 |
| Proboszcz parafii św. Jakuba Apostoła w Boaco | |
| Okres sprawowania |
1916−1942 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
27 grudnia 1889 |
Józef Nieborowski, także José Nieborowski (ur. 28 sierpnia 1866 w Bogucicach, zm. 16 listopada 1942 w Boaco) – polski duchowny rzymskokatolicki, misjonarz działający na terenie Ameryki Łacińskiej, paulin.
Życiorys
Urodził się 28 sierpnia 1866 roku w Bogucicach (późniejsza część Katowic) w rodzinie kowala i właściciela kuźni Pawła oraz Anny z domu Ledwoch, pochodzącej z Gliwic. Mając kilkanaście lat, wstąpił do Zgromadzenia Misyjnego św. Pawła i wyjechał do Ameryki Łacińskiej[1]. 27 grudnia 1889 roku przyjął święcenia kapłańskie w katedrze w Portoviejo w Ekwadorze[2]. Był krótko duszpasterzem w Bogocie, skąd wyjechał na studia inżynierskie do Paryża[3], jednocześnie prowadząc tam działalność duszpasterską pośród tamtejszej młodzieży niemieckiej. Po zakończeniu studiów zaczął pracę misyjną w Kostaryce wśród Indian Térrabas[1].
Później został rektorem Seminarium Duchownego w Tegucigalpie w Hondurasie, gdzie wprowadził do pracy nowoczesne metody wychowania młodzieży[4], a także założył czasopismo[3]. Protestując przeciwko zamordowaniu przywódców opozycji w Hondurasie naraził się lokalnym władzom i zmuszono go do wyjazdu z miasta[5].
W połowie 1916 roku pojawił się w Nikaragui, gdzie został proboszczem parafii w Boaco[6]. Organizował m.in. zespoły śpiewacze, teatralne i czytelnicze, a mając uprawnienia inżynierskie postawił m.in. nowy kościół, szkołę, szpital, cmentarz i most[7]. W efekcie jego działań Boaco zostało przekształcone w stolicę departamentu[6]. Żyjąc i pracując wśród ludności Ameryki Łacińskiej, zawsze podkreślał swoje polskie korzenie[4].
Zmarł w Boaco 16 listopada 1942 roku. Tam też został pochowany[7].
Życie prywatne
Pochodził z rodziny Pawła i Anny z domu Ledwoch[1]. Miał młodszych braci – Paula i Huberta[1].
Upamiętnienie
- Park Jose Nieborowsky w Boaco w Nikaragui[5][8],
- Plac Ojca Józefa Nieborowskiego w Katowicach, na terenie dzielnicy Bogucice[9], położony przy ulicy ks. Leopolda Markiefki[6].
W 1989 roku w Nikaragui obchodzono „Rok Nieborowskiego”. Dodatkowo o jego życiu opowiada książka Czesława Budzyńskiego W masywie Chontales. O. Józef Nieborowski w Boaco, wydana w 1994 roku w Katowicach[5].
Przypisy
- 1 2 3 4 Mandziuk 2008 ↓, s. 32.
- ↑ Santidad En America Central. Jose Nieborowski. santidadenamericacentral.blogspot.com, 2024-11-16. [dostęp 2025-02-15]. (hiszp.).
- 1 2 Piotr Kokociński: Rodzeństwo proboszcza Paula Nieborowskiego. www.rychtal.parafia.info.pl. [dostęp 2025-02-15]. (pol.).
- 1 2 Rzewiczok 2013 ↓, s. 230.
- 1 2 3 Przemysław Jedlecki: Z archiwum Górnego Śląska. O. Józef Nieborowski. katowice.wyborcza.pl, 2003-05-23. [dostęp 2025-02-15]. (pol.).
- 1 2 3 Steuer 2025 ↓, N. Nieborowski Józef.
- 1 2 Mandziuk 2008 ↓, s. 33.
- ↑ Parque Central de Boaco (Parque Jose Nieborowsky). parque-central-de-boaco-parque-jose-nieborowsky.wheree.com. [dostęp 2025-02-15]. (ang.).
- ↑ Urząd Miasta Katowice: Miejski System Zarządzania-Katowicka Infrastruktura Informacji Przestrzennej. emapa.katowice.eu. [dostęp 2025-02-15]. (pol.).
Bibliografia
- Józef Mandziuk, Śląscy misjonarze na misjach zagranicznych w czasach nowożytnych, „Saeculum Christianum”, 15 (2), Warszawa: Instytut Nauk Historycznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, 2008, s. 15-33, ISSN 1232-1575 (pol.).
- Urszula Rzewiczok (red.), Patronowie katowickich ulic i placów, wyd. 2, Katowice: Muzeum Historii Katowic, 2013, ISBN 978-83-87727-38-3 (pol.).
- Antoni Steuer, Leksykon bogucki, Muzeum Historii Katowic, 2025 [dostęp 2025-02-15] (pol.).