Józef Petrycki
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
25 października 1889 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 października 1937 |
| Poseł I kadencji Sejmu (II RP) | |
| Okres |
od 1922 |
| Przynależność polityczna | |
| Poseł III kadencji Sejmu (II RP) | |
| Okres |
od 1930 |
| Przynależność polityczna | |
Józef Petrycki, urodzony jako Józef Karliczek (ur. 25 października 1889 w Brzostku, zm. 1 października 1937 w Warszawie) – polski dziennikarz, polityk i działacz społeczny, poseł na Sejm I i III kadencji w II RP z ramienia Związku Ludowo-Narodowego oraz Stronnictwa Narodowego[1].
Życiorys
W 1912 ukończył Gimnazjum w Jaśle[2]. Następnie studiował prawo i historię na uniwersytetach we Lwowie i Kijowie[1][3].
Podczas nauki w gimnazjum był członkiem Związku Młodzieży Polskiej „Pet”, na studiach dołączył do Związku Młodzieży Polskiej „Zet” oraz Zarządu Czytelni Akademickiej i koła Towarzystwa Szkoły Ludowej. Po wybuchu I wojny światowej zgłosił się do Legionu Wschodniego, jednak odmówił złożenia przysięgi na wierność władzom austro-węgierskim[4]. Od 1915 przebywał w Kijowie, gdzie pracował w polskim gimnazjum, działał w Komitecie Ratunkowym powiatu pilzneńskiego i zarządzie Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego. Po wybuchu rewolucji lutowej 1917 pracował w Lidze Pogotowia Ratunkowego i Radzie Polskiej Zjednoczenia Międzypartyjnego[1].
Po odzyskaniu niepodległości mieszkał początkowo w Łodzi, gdzie redagował dziennik „Straż Polska”, następnie w Warszawie, gdzie był redaktorem politycznym „Gazety Warszawskiej”. Od 1919 był członkiem Zarządu Głównego Związku Ludowo-Narodowego. W wyborach w 1922 uzyskał mandat z listy nr 8 (Chrześcijański Związek Jedności Narodowej) w okręgu wyborczym nr 37 (Ostrów Wielkopolski). Pracował w komisjach: konstytucyjnej, emigracyjnej i spraw zagranicznych. 21 kwietnia 1923 został wybrany do Państwowej Rady Emigracyjnej. W latach 1921-1925 był redaktorem „Naszego Sztandaru”, a w latach 1925-1933 redaktorem naczelnym „Gazety Bydgoskiej”. Publikował także m.in. w „Warszawskim Dzienniku Narodowym”[4], „Przeglądzie Polskim”, „Muzeum” i „Przeglądzie Bibliograficznym”. Po powstaniu Stronnictwa Narodowego sprawował funkcję członka zarządów wojewódzkich w Poznaniu i Bydgoszczy. W wyborach w 1930 zdobył mandat z listy nr 4 w okręgu wyborczym nr 32 (Bydgoszcz). W Sejmie zasiadł w Klubie Narodowym. Od 1934 działał w SN na terenie województwa łódzkiego[1].
Zmarł 1 października 1937 w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[5].
Rodzina
Był synem Wiktora Karliczka, kupca, i Julii z Petryckich. Zaczął używać nazwiska matki podczas I wojny światowej ze względów konspiracyjnych[1]. W 1923 ożenił się z Marią z Gładyszów, z którą miał dwóch synów: Romana (operator filmowy) i Bolesława (profesor ASP w Gdańsku). Wnukiem (synem Romana) jest operator filmowy Jacek Petrycki. Jego szwagrem był historyk Wacław Szczygielski[6].
Publikacje
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 Petrycki Józef 1889-1937. Biblioteka Sejmowa, Parlamentarzyści RP. [dostęp 2025-03-14]. (pol.).
- ↑ Księga pamiątkowa 70-lecia Państwowego Gimnazjum im. króla Stanisława Leszczyńskiego w Jaśle: 1868-1938, Jasło 1938, s. 120.
- ↑ Sejm i Senat 1922-1927: podręcznik dla wyborców, zawierający wyniki wyborów w powiatach, okręgach, województwach, podobizny senatorów i posłów sejmowych oraz mapy poglądowe, Poznań 1923, s. 259 [dostęp 2025-03-20].
- 1 2 Warszawski Dziennik Narodowy, R. 3, nr 272 (3 października 1937), s. 1.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: Józef Petrycki, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2025-03-20].
- ↑ Wielka Genealogia Minakowskiej - M.J. Minakowska [online], wielcy.pl [dostęp 2025-03-20].
- ↑ Katalog Biblioteki Narodowej [online], katalogi.bn.org.pl [dostęp 2025-03-20] (ang.).