Józef Rymarowicz

Józef Rymarowicz

Data i miejsce urodzenia	16 marca 1918 Trześniów
Data śmierci	10 października 1987
Miejsce spoczynku	Cmentarz Srebrzysko
Zawód, zajęcie	przewodnik turystyczny
Odznaczenia

Józef Rymarowicz (ur. 16 marca 1918 w Trześniowie, zm. 10 października 1987) – polski przewodnik turystyczny, działacz Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, związany z Gdańskiem.

Pochodził z Podkarpacia. Przed II wojną światową pracował jako wulkanizator w sanockiej fabryce gumy, w latach wojennych utrzymywał się z pracy fizycznej w spółdzielni mleczarskiej w Haczowie i przedsiębiorstwie melioracji we Wzdowie. W 1945 osiedlił się w Gdańsku. Przez wiele lat pracował jako księgowy w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Komunikacji Gdańsk-Gdynia.

Z Polskim Towarzystwem Turystyczno-Krajoznawczym związał się w 1952, biorąc udział w czwartym kursie dla kandydatów na przewodników miejskich po Trójmieście w Gdańsku. Po tym kursie uzyskał uprawnienia przewodnickie, a siedem lat później przyznano mu uprawnienia najwyższej I kategorii. Jednocześnie zaangażował się w działalność społeczną w ruchu turystycznym; był od lat 60. kolejno członkiem Komisji Rewizyjnej Koła Przewodników Gdańskich, skarbnikiem zarządu Koła, prezesem Koła, ponownie skarbnikiem.

Cieszył się opinią dobrego organizatora, był ceniony jako kompetentny przewodnik, a zarazem jako etyczny, ofiarny i skromny człowiek. Wyróżniony został Złotą Odznaką Honorową PTTK, odznaką honorową "Za zasługi dla Gdańska", odznaką "Zasłużony Działacz Turystyki". Otrzymał również Srebrny Krzyż Zasługi.

Był żonaty z Marią z domu Jędraszak, miał czworo dzieci. Zmarł 10 października 1987, pochowany został na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku-Wrzeszczu (rejon VII, górka-1-7)^[1].

• Violetta Plichta, Józef Rymarowicz, w: Żyli i działali wśród nas. Biografie zmarłych działaczy PTTK województwa gdańskiego, tom II (redaktor serii Edwin F. Kozłowski), Wydawnictwo Pomorskie Regionalnej Pracowni Krajoznawczej PTTK w Gdańsku, Gdańsk 1992, s. 38–39 (z fotografią)