Język amdo

Język amdo (tybet. ཨ་མདོ་སྐད transliteracja Wyliego: a mdo skad; chiń. 安多方言 pinyin: ānduō fāngyán) – język wschodniotybetański, używany w dawnym regionie Amdo (obecnie wschodnia część Tybetańskiego Regionu Autonomicznego, część prowincji Qinghai, zachodni Syczuan i Gansu). Zachował on większość nagłosowych zbitek spółgłoskowych klasycznego języka tybetańskiego, które nie są wymawiane we współczesnym języku tybetańskim. Obok standardowego (centralnego) języka tybetańskiego używany jest w rozgłośniach radiowych, na piśmie w użyciu jest jednak tylko standardowy język tybetański. Z tego względu język amdo często bywa określany jako dialekt języka tybetańskiego; z poglądem tym nie zgadzają się językoznawcy, wskazując na fakt, że jest on w dużej mierze niezrozumiały zarówno dla użytkowników centralnej odmiany języka tybetańskiego jak i dialektów z regionu Kham^[2]. Język amdo nie jest, w przeciwieństwie do standardowego języka tybetańskiego i języka kham, językiem tonalnym^[1]. Dzieli się na kilka bardzo różniących się od siebie dialektów: hbrogpa, rongba, rongmahbrogpa, rtahu.

• Tournadre N., Dorje S.: Manual of Standard Tibetan, Snow Lion Publications 2003, ISBN 1-55939-189-8 (ang.).
• Norbu, Kalsang, Karl Peet, dPal Idan bKra shis, & Kevin Stuart, Modern Oral Amdo Tibetan: A Language Primer. Edwin Mellen Press, 2000 (ang.).

• Dane Ethnologue dla języka amdo
• Podstawowe zwroty w amdo. tibetanportal.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-27)].