Język bati (austronezyjski)

Bati
Obszar

Moluki (Indonezja)

Liczba mówiących

3500 (1989)

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6b zagrożony
Kody języka
ISO 639-3 bvt
IETF bvt
Glottolog bati1253
Ethnologue bvt
BPS 0661 4
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język bati, także gah[1]język austronezyjski używany w prowincji Moluki w Indonezji. Według danych z 1989 r. posługuje się nim 3500 osób[1][2].

Jego użytkownicy zamieszkują obszar pomiędzy miejscowościami Kian Darat i Keleser we wschodniej części wyspy Seram (tereny wzdłuż wybrzeża oraz górzyste wnętrze wyspy)[1][2]. Bywa uważany za dialekt języka geser-gorom, przy czym jego użytkownicy mają odrębną tożsamość językową[3][4]. Lokalnie bywa określany mianem minak esi („język górski”)[5]. Społeczność Bati słynie z przywiązania do wierzeń tradycyjnych[5], niechętnie udziela informacji nt. swojego języka i kultury[2].

Wiele osób deklaruje również znajomość geser-gorom[3].

Język bati nie wykształcił piśmiennictwa[1]. Alfred R. Wallace opisał go w postaci listy słownictwa w swojej książce The Malay Archipelago, opublikowanej w 1869 r.[6]

Przypisy

  1. 1 2 3 4 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Bati, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. 1 2 3 Loski i Loski 1989 ↓, s. 129.
  3. 1 2 Loski i Loski 1989 ↓, s. 128.
  4. Mark Taber (red.), Atlas bahasa tanah Maluku, Ambon: Pusat Pengkajian dan Pengembangan Maluku, Universitas Pattimura / Summer Institute of Linguistics, 1996, s. 69, ISBN 979-8132-90-4, OCLC 40713056 [dostęp 2023-08-31] (indonez.).
  5. 1 2 Roy Ellen, On the Edge of the Banda Zone: Past and Present in the Social Organization of a Moluccan Trading Network, Honolulu: University of Hawaiʻi Press, 2003, s. 61, ISBN 978-0-8248-4460-8, OCLC 1013937123, JSTOR: j.ctvvmxq8 [dostęp 2023-08-03] (ang.).
  6. Loski i Loski 1989 ↓, s. 129, 136.

Bibliografia

Linki zewnętrzne