Język dani Wielkiej Doliny

Dani
Obszar

Papua (Indonezja)

Liczba mówiących

75 tys.

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Kody języka
Glottolog gran1246
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język dani Wielkiej Doliny, także dani – język transnowogwinejski używany w indonezyjskiej prowincji Papua, przez lud Dani. Posługuje się nim 75 tys. osób[1]. Jest to jeden z najbardziej znaczących języków papuaskich w indonezyjskiej części Nowej Gwinei (pod względem liczby użytkowników)[1].

Jest znacznie zróżnicowany wewnętrznie, wyróżnia się kilka jego dialektów. Odmiany te mają wspólne cechy gramatyczne i dzielą 75% podstawowej leksyki[2]. Baza danych Ethnologue wyróżnia trzy odrębne języki o tej nazwie, używane w różnych zakątkach Wielkiej Doliny[3][4][5]. Ich bliskim krewnym jest język hupla[6].

Istnieją prace poświęcone morfologii i fonologii tego języka. Jeden z dialektów (Lower Grand Valley Dani) został dość dokładnie opisany pod względem gramatycznym (poświęcono mu opracowanie z 1981 r.[7]). Dani zachodni jest rozpatrywany jako odrębny język[8].

Jest zapisywany alfabetem łacińskim[3][4][5].

Przypisy

  1. 1 2 Papuasskije jazyki. Encykłopiedija Krugoswiet. [dostęp 2020-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-06)]. (ros.).
  2. ↑ Peter Barclay, A Grammar of Western Dani, München: Lincom Europa, 2008 (LINCOM Grammar Handbooks 1), s. 11, ISBN 978-3-89586-297-7, OCLC 234368889 [dostęp 2021-08-18] (ang.).
  3. 1 2 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Dani, Lower Grand Valley, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  4. 1 2 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Dani, Mid Grand Valley, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  5. 1 2 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Dani, Upper Grand Valley, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  6. ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Hupla, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
  7. ↑ H. Myron Bromley, A Grammar of Lower Grand Valley Dani, Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1981 (Pacific Linguistics C-63), DOI: 10.15144/PL-C63, ISBN 0-85883-223-2, OCLC 9197795 [dostęp 2023-05-09] (ang.).
  8. ↑ William A. Foley, The Papuan Languages of New Guinea, Cambridge: Cambridge University Press, 1986, s. 239–240, ISBN 978-0-521-28621-3, OCLC 13004531 [dostęp 2022-08-20], Cytat: Both Grand Valley and Western Dani have a number of quite divergent dialects. Bromley 1961 is a phonological study of these Dani dialects. Bromley 1981 provides a detailed grammatical study of the dialect termed Lower Grand Valley Dani. Another morphological study of Grand Valley Dani is available (Stap 1966). (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.