Język haida
| Obszar |
Wyspa Księcia Walii (USA), Haida Gwaii (Kanada) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
465 (24 rodzimych użytkowników) (2018) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
|
Język izolowany (nienależący do żadnej rodziny językowej) | |||
| Status oficjalny | |||
| język urzędowy | Alaska | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-2 | hai | ||
| ISO 639-3 | hai | ||
| IETF | hai | ||
| Glottolog | haid1248 | ||
| Ethnologue | hai | ||
| GOST 7.75–97 | хай 753 | ||
| WALS | hai | ||
| Dialekty | |||
ISO 639-3: hax – południowyISO 639-3: hdn – północny | |||
| Występowanie | |||
 | |||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język haida – zagrożony wymarciem język Haidów z Wyspy Królowej Charlotty, niegdyś zaliczany do języków na-dene (1915), jednak przynależności do tej rodziny nie udało się udowodnić[1][2]. Dziś uważa się go za język izolowany[3].
W atlasie zagrożonych języków świata UNESCO obydwa dialekty języka haida – północny i południowy – zostały sklasyfikowane jako krytycznie zagrożone[4].
Przypisy
- ↑ J. Leer: Na-Dene languages. W: Keith Brown, Sarah Ogilvie: Concise Encyclopedia of Languages of the World. Elsevier, 2010, s. 743. ISBN 978-0-08-087775-4.
- ↑ Lyle Campbell: American Indian Languages. Oxford University Press, s. 114-115. ISBN 978-0-19-534983-2. [dostęp 2014-12-05].
- ↑ M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Haida, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 17, Dallas: SIL International, 2013–2014 [dostęp 2012-11-30] (ang.).
- ↑ Christopher Moseley (red.): UNESCO Interactive Atlas of the World’s Languages in Danger. UNESCO Publishing, 2010. [dostęp 2014-12-06]. (ang.).