Język jingpo
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
940 tys. (2001) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| język urzędowy | Mjanma | ||
| Ethnologue | 3 środek szerszej komunikacji↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-2 | kac | ||
| ISO 639-3 | kac | ||
| IETF | kac | ||
| Glottolog | kach1280 | ||
| Ethnologue | kac | ||
| GOST 7.75–97 | кач 293 | ||
| WALS | jng | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język jingpo (inne nazwy: jinghpaw, chingp’o, kachin, marip) – język z podgrupy jinghpo-bodo-konyak (kaczińskiej) języków tybeto-birmańskich, używany przez ok. 940 tys. osób z grupy etnicznej Jingpo, głównie w stanie Kaczin w Mjanmie, poza tym w prowincji Junnan w ChRL oraz w stanie Asam w Indiach. Dialekt singpho, używany w Asamie, wykazuje podobieństwo leksykalne 50% do jingpo[1] (zawiera sporo leksyki tajskiej).
| Alfabet jingpo[2] | |||||
| A ʔà | Ă ʔa̰ | E ʔɛ̰ | Ē ʔɛ̀ | È ʔɛ́ | |
| I ʔì | O ʔɔ̀ | U ʔù | AI ʔàɪɴ | AU ʔáʊɴ | |
| AW ʔɔ́ | OI ʔʊ̀ɛ́ | B ba̰ | CHY t͡ɕa̰ | D da̰ | |
| G ɡa̰ | GY ɡa̰ja̰ | H ha̰ | J d͡ʑa̰ | K ka̰ | |
| KY ka̰ja̰ | HK kʰa̰ | HKY kʰa̰ja̰ | L la̰ | M ma̰ | |
| N na̰ | NG ŋa̰ | NY ɲa̰ | P pa̰ | HP pʰa̰ | |
| HPY pʰa̰ja̰ | R ja̰ | S sʰa̰ | SH ʃa̰ | T ta̰ | |
| TS sa̰ | HT tʰa̰ | W wa̰ | Y ja̰ | Z za̰ | |
Przypisy
- ↑ Jingpho, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2011-04-29] (ang.).
- ↑ Outline of Kachin languages – Kachin Portal Site [online], aa-ken.jp [dostęp 2024-04-23] (ang.).
Bibliografia
- Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 [zarchiwizowane] (pol.).