Język kilmeri
| Obszar |
prowincja Sandaun (Papua-Nowa Gwinea) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
1970 (2004) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | kih | ||
| IETF | kih | ||
| Glottolog | kilm1241 | ||
| Ethnologue | kih | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język kilmeri, także: kilmera[1], mbo[2][3] – język papuaski używany w prowincji Sandaun w Papui-Nowej Gwinei. Według danych z 2004 roku mówi nim blisko 2 tys. osób[1]. Należy do rodziny języków granicznych, łączącej szereg języków używanych na pograniczu Indonezji i Papui-Nowej Gwinei[1].
Jego użytkownicy zamieszkują 15 wsi w dystrykcie Vanimo[1]. W 1981 r. wyróżniono dwa główne dialekty: zachodni i wschodni, przy czym niewykluczone, że dialekt zachodni jest zróżnicowany wewnętrznie[4].
Zagrożony wymarciem[5]. Odnotowano, że jest wypierany przez tok pisin, do czego przyczyniają się małżeństwa mieszane oraz wpływ systemu edukacji[6].
Sporządzono opis jego gramatyki (2018)[7].
Przypisy
- 1 2 3 4 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kilmeri, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Mark Donohue, Lila San Roque, I’saka: A Sketch Grammar of a Language of North-central New Guinea, Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, 2004 (Pacific Linguistics 554), s. 6, ISBN 0858835544, OCLC 57030167 [dostęp 2023-09-14] (ang.).
- ↑ Gerstner-Link 2018 ↓, przyp. 14, s. 28.
- ↑ Brown 1981 ↓, s. 199.
- ↑ Gerstner-Link 2018 ↓, s. 1.
- ↑ Gerstner-Link 2018 ↓, s. 11–13.
- ↑ Gerstner-Link 2018 ↓.
Bibliografia
- Robert Brown, A sociolinguistic survey of Pagi and Kilmeri, [w:] Richard Loving (red.), Sociolinguistic surveys of Sepik languages, Summer Institute of Linguistics, 1981 (Workpapers in Papua New Guinea Languages 29), s. 193–206 [dostęp 2022-08-31] (ang.).
- Claudia Gerstner-Link, A Grammar of Kilmeri, Boston–Berlin: Walter de Gruyter, 2018 (Pacific Linguistics 654), DOI: 10.1515/9781501506765, ISBN 978-1-5015-0676-5, OCLC 1080435030 [dostęp 2023-09-14] (ang.).