Język kobon

Kobon
Obszar

prowincje Madang, Western Highlands (Papua-Nowa Gwinea)

Liczba mówiących

10 tys. (2007)

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 4 edukacyjny
Kody języka
ISO 639-3 kpw
IETF kpw
Glottolog kobo1249
Ethnologue kpw
WALS kob
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język kobonjęzyk transnowogwinejski używany w prowincjach Madang i Western Highlands w Papui-Nowej Gwinei. Według danych z 2007 roku posługuje się nim 10 tys. osób[1].

Występuje w nim rejestr pandanowy[2]. Kobon charakteryzuje się zamkniętą klasą czasowników, na którą składa się ok. 130 rdzeni[3].

Sporządzono opis jego gramatyki (1981)[4]. Zapisywany alfabetem łacińskim. Jest nauczany w szkołach[1].

Przypisy

  1. 1 2 M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kobon, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2022-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-20] (ang.).
  2. Pawley 1992 ↓, s. 317.
  3. Pawley 2009 ↓, s. 671.
  4. John Davies: Kobon. Amsterdam: North-Holland, 1981, seria: Lingua descriptive studies 3. ISBN 0-7099-0878-4. OCLC 781310693. [dostęp 2024-02-12]. (ang.).

Bibliografia

  • Andrew Pawley, Kalam Pandanus Language: An Old New Guinea Experiment in Language Engineering, [w:] Tom E. Dutton, Malcolm Ross, Darrell Tryon (red.), The Language Game: Papers in Memory of Donald C. Laycock, Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1992 (Pacific Linguistics C-110), s. 313–334, ISBN 0-85883-400-6, ISSN 0078-7558, OCLC 222981840 [dostęp 2024-03-07] (ang.).
  • A. Pawley, Madang Languages, [w:] Keith Brown, Sarah Ogilvie (red.), Concise Encyclopedia of Languages of the World, Amsterdam: Elsevier, 2009, s. 669–672, ISBN 978-0-08-087774-7, ISBN 978-0-08-087775-4, OCLC 318247422 (ang.).