Język kwara’ae
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
32 tys. (1999)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | kwf | ||
| IETF | kwf | ||
| Glottolog | kwar1239 | ||
| Ethnologue | kwf | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język kwara’ae, także fiu – język austronezyjski z grupy języków oceanicznych, używany przez mieszkańców wyspy Malaita w archipelagu Wysp Salomona. Według danych z 1999 r. posługuje się nim 32 tys. osób[1]. Ma największą liczbę użytkowników spośród rdzennych języków tego obszaru geograficznego[2][3].
Jego użytkownicy zamieszkują również niektóre miejscowości na wyspie Guadalcanal, w pobliżu Honiary[4].
Wczesne informacje gramatyczne nt. kwara’ae opublikowano w artykule z 1931 r.[5] Pewne dane leksykalne zawarto w pracy z 1977 r., która przedstawiła również projekt ortografii[6]. Poświęcono mu opracowanie gramatyczne z 2010 r.[7]
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy
- 1 2 3 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kwara’ae, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-20] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Szymon Huptyś, Języki antypodów : współczesny stan badań nad językami papuaskimi i austronezyjskimi, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2014, s. 45, ISBN 978-83-233-3778-2, OCLC 898263549 [dostęp 2024-04-24].
- ↑ Robert B. Kaplan, Richard B. Baldauf jr., Language and Language-in-Education Planning in the Pacific Basin, Dordrecht: Springer Science & Business Media, 2003, s. 187, DOI: 10.1007/978-94-017-0145-7, ISBN 978-94-017-0145-7, OCLC 851388392 [dostęp 2022-07-20] (ang.).
- ↑ Macdonald 2010 ↓, s. 9.
- ↑ W.G. Ivens, A Grammar of the Language of Kwara ’Ae, North Mala, Solomon Islands, „Bulletin of the School of Oriental Studies, University of London”, 6 (3), 1931, s. 679–700, DOI: 10.1017/S0041977X00093186, ISSN 1356-1898, OCLC 8272723570, JSTOR: 607203 (ang.).
- ↑ Gary F. Simons, A Kwara’ae Spelling List, Cornell University / Summer Institute of Linguistics, 1977 (Working Papers for the Language Variation and Limits to Communication Project 6), OCLC 254192546 [dostęp 2024-03-07] (ang.).
- ↑ Macdonald 2010 ↓.
Bibliografia
- Daryl Eveline Macdonald, A Grammar Sketch of Kwaraqae, Hamilton: University of Waikato, 2010, OCLC 756495640 [dostęp 2024-03-07] (ang.).