Język liabuku

Liabuku
Obszar

Celebes Południowo-Wschodni (Indonezja)

Liczba mówiących

75–100 (2004)

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 8a umierający
Kody języka
ISO 639-3 lix
IETF lix
Glottolog liab1237
Ethnologue lix
BPS 0607 3
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język liabukujęzyk austronezyjski używany w prowincji Celebes Południowo-Wschodni w Indonezji[1]. Według danych szacunkowych z 2004 r. posługuje się nim 75–100 osób[2].

Jego użytkownicy zamieszkują niewielki fragment wyspy Buton, 12 km na północ od Bau-Bau[3]. Wieś Liabuku jest zrożnicowana etnicznie[2].

Jest silnie zagrożony wymarciem, gdyż posługują się nim tylko osoby w podeszłym wieku (według doniesień z pocz. XXI w.). Młodsze grupy wiekowe mają co najwyżej ograniczoną (bierną) znajomość liabuku. W społeczności powszechna jest wielojęzyczność. Dominujące języki wsi Liabuku to indonezyjski (język narodowy) i wolio (znaczący język regionalny)[2].

Nie został bliżej poznany przez lingwistów[3]. Istnienie tego języka stwierdzono dopiero w latach 80. XX w.[4][5]

Przypisy

  1. David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Liabuku, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. 1 2 3 David Mead: Liabuku. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2024-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-08-20)]. (ang.).
  3. 1 2 van den Berg 2020 ↓, s. 4.
  4. van den Berg 1991 ↓.
  5. van den Berg 2020 ↓, s. xvi.

Bibliografia