Język luang
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
18 tys. (1995) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | lex | ||
| IETF | lex | ||
| Glottolog | luan1263 | ||
| Ethnologue | lex | ||
| WALS | wet | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język luang – język austronezyjski używany w prowincji Moluki we wschodniej Indonezji, na wyspach między Babar a Kisar[1]. Według danych z 1995 roku posługuje się nim 18 tys. osób[2].
Jego użytkownicy zamieszkują wyspy: Moa, Lakor, Luang, Sermata, Wetan oraz zachodnią część Babar, a także wsie Isu i Layeni na wyspie Teun[3].
Ethnologue wyróżnia dialekty: moa, lakor, luang, wetan (wetang). Jest bliski leksykalnie językowi leti (z wyspy Leti), ale według Ethnologue nie jest z nim dobrze wzajemnie zrozumiały[2]. K.B. Taber i M.H. Taber (2015) uznają leti za kolejny dialekt luang, a odmiany wysp Moa, Lakor i Luang (a także Sermata) rozpatrują jako jeden dialekt (luang właściwy). Występuje pewne zróżnicowanie w obrębie poszczególnych dialektów[3]. Istnieje rozbudowany rejestr rytualny (lir marna)[4].
Częsta jest wielojęzyczność. Jego użytkownicy komunikują się także w lokalnym malajskim (ambońskim)[2]. Ludność Luang często wchodzi w kontakt z innymi społecznościami, a malajski jest powszechnie wykorzystywany w kontaktach handlowych[3]. W użyciu są również inne języki (indonezyjski, kisar, leti)[2].
Dialekt leti został stosunkowo dobrze opisany, ale materiały nt. dialektu luang są mocno ograniczone (poświęcono mu publikację SIL z 2015 r.)[3]. Zebrano również pewne dane z dialektu wetan[5]. Jest zapisywany alfabetem łacińskim[2].
Przypisy
- ↑ Taber i Taber 2015 ↓, s. 2.
- 1 2 3 4 5 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Luang, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2020-12-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- 1 2 3 4 Taber i Taber 2015 ↓, s. 1.
- ↑ Taber i Taber 2015 ↓, s. 162.
- ↑ J.P.B. de Josselin de Jong, Wetan Fieldnotes: Some Eastern Indonesian Texts with Linguistic Notes and a Vocabulary, Dordrecht: Foris Publications, 1987 (Verhandelingen van het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde 130), ISBN 90-6765-230-X, OCLC 18397759 (ang.).
Bibliografia
- Kathleen B. Taber, Mark H. Taber, Luang Grammar and Phonology Sketch, Dallas: SIL International, 2015 (SIL e-Books 63) [dostęp 2023-05-23] (ang.).