Język luwijski

Język luwijski – wymarły język z podrodziny anatolijskiej języków indoeuropejskich, którym posługiwali się w okresie III–I tysiąclecia p.n.e. Luwijczycy, zamieszkujący państwo Hetytów w północnej części Azji Mniejszej.
Zobacz też
Bibliografia
- Maciej Popko, Ludy i języki starożytnej Anatolii, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog, 2011, s. 102–123. ISBN 978-83-61203-61-2.