Język manombai

Manombai
Obszar	Moluki, Indonezja
Liczba mówiących	9 tys. (2011)
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
	Języki austronezyjskie; Języki malajsko-polinezyjskie; Grupa centralno-wschodnia; Grupa centralna; Języki aru; Język manombai;
Status oficjalny
Ethnologue	6a żywy↗
Kody języka
ISO 639-3	woo
IETF	woo
Glottolog	mano1275
Ethnologue	woo
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Zobacz też: język, języki świata
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język manombai (a. manobai), także: wamar, wokam^[1]^[2] – język austronezyjski używany w prowincji Moluki w Indonezji, przez mieszkańców wysp Aru^[1]^[2]. Według danych z 2011 roku posługuje się nim nieco ponad 9 tys. osób^[1].

Jego użytkownicy zamieszkują północną część wyspy Wokam, a także niektóre wsie na wyspie Kobroor (wzdłuż cieśniny Manombai) oraz wieś Gardakau na wyspie Maikor^[3].

Jest zapisywany alfabetem łacińskim^[1].

Przypisy

1 2 3 4 5 David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Manombai, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
1 2 JockJ. Hughes JockJ., The languages of Kei, Tanimbar and Aru: Lexicostatistic classification, [w:] SoenjonoS. Dardjowidjojo (red.), Miscellaneous studies of Indonesian and other languages in Indonesia, Part 9, Jakarta: Badan Penyelenggara Seri Nusa, Universitas Atma Jaya, 1987 (NUSA: Linguistic studies in Indonesian and languages in Indonesia 27), s. 71–111, OCLC 896429711 [dostęp 2022-07-23] (ang.).
↑ MarkM. Taber MarkM. (red.), Atlas bahasa tanah Maluku, Ambon: Pusat Pengkajian dan Pengembangan Maluku, Universitas Pattimura / Summer Institute of Linguistics, 1996, s. 101, ISBN 979-8132-90-4, OCLC 40713056 [dostęp 2023-09-03] (indonez.).

[Ethnologue-1] 1 2 3 4 5 David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Manombai, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).

[Nusa-2] 1 2 JockJ. Hughes JockJ., The languages of Kei, Tanimbar and Aru: Lexicostatistic classification, [w:] SoenjonoS. Dardjowidjojo (red.), Miscellaneous studies of Indonesian and other languages in Indonesia, Part 9, Jakarta: Badan Penyelenggara Seri Nusa, Universitas Atma Jaya, 1987 (NUSA: Linguistic studies in Indonesian and languages in Indonesia 27), s. 71–111, OCLC 896429711 [dostęp 2022-07-23] (ang.).

[Atlas-3] MarkM. Taber MarkM. (red.), Atlas bahasa tanah Maluku, Ambon: Pusat Pengkajian dan Pengembangan Maluku, Universitas Pattimura / Summer Institute of Linguistics, 1996, s. 101, ISBN 979-8132-90-4, OCLC 40713056 [dostęp 2023-09-03] (indonez.).

[1]

[2]

[3]