Język maore
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
157 tys.[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | swb | ||
| IETF | swb | ||
| Glottolog | maor1244 | ||
| Ethnologue | swb | ||
| WALS | com | ||
| SIL | swb | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język maore (maore komoryjski, komoryjski suahili, komoro, shimaore) – język z zespołu suahilskiego, używany głównie na wyspie Majotta w Archipelagu Komoryjskim (152 tys. osób), ale także na Madagaskarze, Reunionie i w Eswatini. W 1995 roku przetłumaczono na ten język Nowy Testament[1].
Dialekty
W nawiasach podano zasięg terytorialny.
- Shinzwani (Anjouan)
- Shimaore (Majotta)
- Shimwali (Mohéli)
- Shingazidja (Wielki Komor)
Przypisy
- 1 2 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Comorian, Maroe, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2017-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).