Język minojski
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
język wymarły | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
|
niesklasyfikowany | |||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | omn | ||
| IETF | omn | ||
| Glottolog | mino1236 | ||
| Dialekty | |||
ISO 639-3: lab - pismo linearne A | |||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język minojski – język (lub języki) używane przez starożytną cywilizację minojską zamieszkującą Kretę w latach ok. 1800–1450 p.n.e. Język ten był zapisywany poprzez kreteńskie pismo hieroglificzne, a później sylabiczne pismo linearne A. Ponieważ kreteńskie hieroglify pozostają nierozszyfrowane, a pismo linearne A zostało tylko częściowo rozszyfrowane, „język minojski” jest nieznany i niesklasyfikowany do żadnej grupy językowej. Nie jest również możliwe określenie czy owe pisma przedstawiają ten sam język lub czy tylko jeden język został zapisany przy pomocy każdego z nich. Język eteokreteński, który został potwierdzony na kilku alfabetycznych inskrypcjach z Krety tysiąc lat później, może wywodzić się z języka minojskiego, lecz ten język także nie przynależy do żadnej znanej grupy językowej.