Język ngurmbur
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
język wymarły[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
|
Język izolowany (nienależący do żadnej rodziny językowej) | |||
| Kody języka | |||
| ISO 639-2 | aus | ||
| ISO 639-3 | nrx | ||
| IETF | nrx | ||
| Glottolog | ngur1260 | ||
| Ethnologue | nrx | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język ngurmbur – wymarły język australijski, być może izolat[2], w 1981 roku używany był przez tylko jedną osobę, w Ziemi Arnhema (północna Australia). Obecnie jest już wymarły.
Nie ustalono dotychczas przynależności genetycznej języka. Wysuwano hipotezy związku z innym izolatem – umbugarlą[3], postulując istnienie rodziny umbugarlo-ngurmburskiej, jak również niepewnie włączano go do postulowanej rodziny języków makro-pama-njungaskich.
Przypisy
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Ngurmbur, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Lyle Campbell, Historical Linguistics, fourth edition: An Introduction, Cambridge: MIT Press, 2021, s. 225, ISBN 978-0-262-54218-0 [dostęp 2023-09-21] (ang.).
- ↑ Okura 2018 ↓, s. 333.
Bibliografia
- Eve Okura, Endangerment of Language Isolates, [w:] Lyle Campbell (red.), Language Isolates, Abingdon–New York: Routledge, 2018 (Routledge Language Family Series), s. 344–371, DOI: 10.4324/9781315750026-13, ISBN 978-1-315-75002-6, ISBN 978-1-138-82105-7, ISBN 978-1-317-61091-5, OCLC 1000447105 (ang.).