Język pangasinan
| Obszar | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
1,2 mln (2005) | ||||||
| Pismo/alfabet | |||||||
| Klasyfikacja genetyczna | |||||||
| |||||||
| Status oficjalny | |||||||
| Ethnologue | 3 środek szerszej komunikacji↗ | ||||||
| Kody języka | |||||||
| ISO 639-2 | pag | ||||||
| ISO 639-3 | pag | ||||||
| IETF | pag | ||||||
| Glottolog | pang1290 | ||||||
| Ethnologue | pag | ||||||
| WALS | pnn | ||||||
| W Wikipedii | |||||||
| |||||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||||
Język pangasinan – język austronezyjski z grupy filipińskiej używany przez 1,2 mln osób na Filipinach, głównie w prowincji Pangasinan[2].
Przypisy
- ↑ Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 82, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 [zarchiwizowane] (pol.).
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Pangasinan, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2017-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
Bibliografia
- Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 [zarchiwizowane] (pol.).
Linki zewnętrzne
- Pangasinan, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2009-12-05] (ang.).