Język puare
| Obszar |
prowincja Sandaun (Papua-Nowa Gwinea) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
35 (2003) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 5 krytycznie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 8a umierający↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | pux | ||
| IETF | pux | ||
| Glottolog | puar1240 | ||
| Ethnologue | pux | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język puare (a. puari), także bkwala[1][2] – język papuaski używany w prowincji Sandaun w Papui-Nowej Gwinei, przez grupę ludności na północnym wybrzeżu, na wschód od języków rawo i pagi[3]. W 2003 roku posługiwało się nim 35 osób[2].
Obszar tego języka obejmuje wsie Puari i Pino[4].
Należy do rodziny języków skou. Znajduje się na skraju wymarcia[2][5]. W 1998 r. region nawiedziło tsunami, które unicestwiło większą część społeczności językowej[1][6].
Przypisy
- 1 2 Puare. Endangered Languages Project. [dostęp 2024-08-02]. (ang.).
- 1 2 3 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Puare, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Sandaun Province. [w:] Language distribution maps [on-line]. SIL International. [dostęp 2022-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-31)]. (ang.).
- ↑ Donald C. Laycock, Sepik languages – checklist and preliminary classification, Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1973 (Pacific Linguistics B-25), s. 18, DOI: 10.15144/PL-B25, ISBN 0-85883-084-1, OCLC 5027628 [dostęp 2024-08-02] (ang.).
- ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Puare. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-01)]. (ang.).
- ↑ Wurm 2007 ↓, s. 532.
Bibliografia
- Stephen A. Wurm, Australasia and the Pacific, [w:] Christopher Moseley (red.), Encyclopedia of the World’s Endangered Languages, Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 425–577, DOI: 10.4324/9780203645659, ISBN 978-0-2036-4565-9, ISBN 978-0-7007-1197-0, OCLC 47983733 (ang.).