Język roma
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
1700 (1991)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | rmm | ||
| IETF | rmm | ||
| Glottolog | roma1332 | ||
| Ethnologue | rmm | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język roma (a. romang)[1][2] – język austronezyjski używany w prowincji Moluki w Indonezji, na wyspie Romang (Roma). Według danych z 1991 roku posługuje się nim 1700 osób[1]. Rodzime określenie tego języka to Mnyala Riomana[2].
Jego użytkownicy zamieszkują pojedynczą miejscowość Jerusu. W dwóch pozostałych wsiach (Hila i Solath) lokalnym językiem jest kisar[2][3]. Znany jest również język indonezyjski[1].
Pewni rodzimi użytkownicy tego języka zamieszkują też wyspę Ambon, a inni są rozproszeni na obszarze południowo-zachodnich Moluków[2].
Liczba użytkowników
Według danych z 1991 roku językiem roma posługuje się około 1700 osób. Jego użytkownicy zamieszkują głównie wieś Jerusu na wyspie Romang, natomiast w dwóch pozostałych wsiach na wyspie (Hila i Solath) dominuje język kisar. Część społeczności roma mieszka także na wyspie Ambon oraz w innych rozproszonych miejscach południowo-zachodnich Moluków.
Cechy językowe
Język roma charakteryzuje się stosunkowo prostym systemem fonologicznym. Według badań, posiada tylko 12 fonemów: /p t k d s h m n l r w j/. Jest to typowe dla wielu języków regionu Moluków, które generalnie mają niewielkie zasoby fonemiczne.
Przypisy
- 1 2 3 4 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Roma, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- 1 2 3 4 Mark Taber, Toward a better understanding of the Indigenous Languages of Southwestern Maluku, „Oceanic Linguistics”, 32 (2), 1993, s. 389–441, DOI: 10.2307/3623199, OCLC 5546295304, JSTOR: 3623199 (ang.).
- ↑ Mark Taber (red.), Atlas bahasa tanah Maluku, Ambon: Pusat Pengkajian dan Pengembangan Maluku, Universitas Pattimura / Summer Institute of Linguistics, 1996, s. 113, ISBN 979-8132-90-4, OCLC 40713056 [dostęp 2024-08-05] (indonez.).