Język simeku
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
3 tys. (2007)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | smz | ||
| IETF | smz | ||
| Glottolog | sime1242 | ||
| Ethnologue | smz | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język simeku – język papuaski używany przez grupę ludności w prowincji Bougainville w Papui-Nowej Gwinei. Według danych z 2007 roku posługuje się nim 3 tys. osób[1].
Należy do rodziny języków południowej Bougainville[1][2].
Wyróżnia się dialekty: mainoki (mainoke), koopei (kopei, korpei)[1][2].
Przypisy
- 1 2 3 4 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Simeku, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- 1 2 Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Simeku. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-18)]. (ang.).