Język solos
| Obszar |
wyspa Buka (Bougainville) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
3200 (1977)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | sol | ||
| IETF | sol | ||
| Glottolog | solo1257 | ||
| Ethnologue | sol | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język solos, także toros[1] – język austronezyjski używany przez grupę ludności na wyspie Buka (Bougainville, Papua-Nowa Gwinea)[2]. Według danych z 1977 roku mówi nim nieco ponad 3 tys. osób[1].
Ethnologue (wyd. 22) podaje, że posługują się nim wszyscy członkowie społeczności, we wszystkich sferach komunikacji[1].
Jest nauczany w szkołach podstawowych. Zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Solos, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Katharina Schneider, Saltwater Sociality: A Melanesian Island Ethnography, New York: Berghahn Books, 2012, s. 23, przyp. 15, ISBN 978-0-85745-302-0, OCLC 793996547 [dostęp 2022-08-18] (ang.).