Język towei
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
120 (1975)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 8a umierający↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | ttn | ||
| IETF | ttn | ||
| Glottolog | towe1240 | ||
| Ethnologue | ttn | ||
| BPS | 1135 5 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język towei (a. towe)[1][2] – język papuaski z rodziny języków pauwasi[3], używany w prowincji Papua w Indonezji, przez mieszkańców wsi Towe Hitam (dystrykt Towe, kabupaten Keerom[2]), blisko granicy z Papuą-Nową Gwineą[1]. Według danych z 1975 roku posługuje się nim 120 osób[1].
Jest wyraźnie zagrożony wymarciem. W użyciu są także języki yetfa, indonezyjski i malajski papuaski (preferowane przez najmłodsze pokolenie)[1].
Podobnie jak pozostałe języki pauwasi jest słabo opisany (istnieją pewne listy słownictwa). Jego najbliższym krewnym ma być tebi (również z grupy zachodniej języków pauwasi), jednakże oba języki są od siebie silnie odrębne (jak też od reszty języków pauwasi)[3].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Towei, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 17, Dallas: SIL International, 2013–2014 [dostęp 2013-06-29] [zarchiwizowane z adresu 2013-06-29] (ang.).
- 1 2 Bahasa Towe. [w:] Peta Bahasa [on-line]. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (indonez.).
- 1 2 Pawley i Hammarström 2018 ↓, s. 73.
Bibliografia
- Andrew Pawley, Harald Hammarström, The Trans New Guinea family, [w:] Bill Palmer (red.), The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide, Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018 (The World of Linguistics 4), s. 21–195, DOI: 10.1515/9783110295252-002, ISBN 978-3-11-029525-2, ISBN 978-3-11-028642-7, OCLC 1041880153 (ang.).