Język waropen
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
6 tys. (1987)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 7 wypierany↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | wrp | ||
| IETF | wrp | ||
| Glottolog | waro1242 | ||
| Ethnologue | wrp | ||
| WALS | wrp | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język waropen (a. aropen, worpen), także wonti – język austronezyjski używany w indonezyjskiej prowincji Papua, w kabupatenach Mamberamo Raya i Waropen[1].
Według danych z 1987 roku posługuje się nim 6 tys. osób. Dzieli się na trzy dialekty: waropen kai, napan, ambumi[1].
Nie jest używany przez wszystkich członków społeczności. Został w dużej mierze wyparty przez lokalny malajski[2]. Dzieci wykazują jedynie bierną jego znajomość[1]. W użyciu jest również język indonezyjski[1].
G.J. Held (1942) sporządził opis jego gramatyki oraz zebrał pewne dane słownikowe[3][4]. Przygotowano również materiały tekstowe[5]. W języku indonezyjskim powstało opracowanie fonologiczne (Fonologi bahasa Waropen, 1994)[6]. Nie wykształcił piśmiennictwa[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Waropen, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Steinhauer 1994 ↓, s. 769.
- ↑ Gerrit J. Held, Grammatica van het Waropensch (Nederlandsch Noord Nieuw-Guinea), Bandoeng: A.C. Nix, 1942 (Verhandelingen van het Koninklijk Bataviaasch Genootschap van Kunsten en Wetenschappen 77:1), OCLC 600815253 (niderl.).
- ↑ Gerrit J. Held, Woordenlijst van het Waropensch (Nederlandsch Noord Nieuw-Guinea), Bandoeng: A.C. Nix, 1942 (Verhandelingen van het Koninklijk Bataviaasch Genootschap van Kunsten en Wetenschappen 77:2), OCLC 187466528 (niderl.).
- ↑ Gerrit J. Held, Waropense teksten (Geelvinkbaai, Noord Nieuw-Guinea), ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff, 1956 (Verhandelingen van het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde 20), DOI: 10.1163/9789004286429, ISBN 978-90-04-28642-9, OCLC 1162616258 (niderl.).
- ↑ Don A.L. Flassy, Lisidus Animung, Rachel Sawaki, Fonologi bahasa Waropen, Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1994, ISBN 979-459-421-0, OCLC 624385618 [dostęp 2023-01-11] (indonez.).
Bibliografia
- Hein Steinhauer, The Indonesian language situation and linguistics: Prospects and possibilities, „Bijdragen tot de Taal-, Land- en Volkenkunde”, 150 (4), 1994, s. 755–784, DOI: 10.1163/22134379-90003070, ISSN 0006-2294, OCLC 6015306165, JSTOR: 27864615 (ang.).