Języki caingang
Języki caingang – rodzina w większości wymarłych języków Brazylii z fyli makro-ge[1]. Czasem są zaliczane do południowej gałęzi języków ge[2].
Klasyfikacja
- grupa taven
- język cabelludo
- język chiqui (taven)
- † język guaiana
- język gualachi
- język ivitorocai
- język tain
- grupa kaingang
- język kaingang
- † język kaingáng São Paulo
- język xokleng
- język chiqui
- język chocren
- język dorin
- język nhacfateitei
Przypisy
- ↑ Majewicz 1989 ↓.
- ↑ Crevels 2007 ↓, s. 136.
Bibliografia
- Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 150, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 [zarchiwizowane] (pol.).
- Mily Crevels, South America, [w:] Christopher Moseley (red.), Encyclopedia of the World’s Endangered Languages, Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 103–196, DOI: 10.4324/9780203645659, ISBN 978-0-7007-1197-0, ISBN 978-0-203-64565-9, OCLC 47983733 (ang.).
Linki zewnętrzne
- M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kaingang, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 19, Dallas: SIL International, 2016 [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (ang.).