Jack Waite
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1 maja 1969 | |||||||||
| Wzrost |
185 cm | |||||||||
| Gra |
praworęczny | |||||||||
| Status profesjonalny |
1993 | |||||||||
| Zakończenie kariery |
2002 | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
0 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
410 (21 czerwca 1993) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
3 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
44 (8 września 1997) | |||||||||
| Australian Open |
2R (1997–2001) | |||||||||
| Roland Garros |
2R (2001) | |||||||||
| Wimbledon |
2R (1997, 2000) | |||||||||
| US Open |
3R (1997) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Jack Waite (ur. 1 maja 1969 w Madison) – amerykański tenisista.
Kariera tenisowa
Jako zawodowy tenisista Waite występował w latach 1993–2002.
Sukcesy odnosił głównie w grze podwójnej, w której odniósł 3 zwycięstwa rangi ATP World Tour oraz awansował do 8 finałów.
Waite zdobył również złoty medal igrzysk panamerykańskich w Mar del Plata w 1995 roku w konkurencji gry mieszanej, wspólnie z Shaun Stafford.
W rankingu gry pojedynczej Waite najwyżej był na 410. miejscu (21 czerwca 1993), a w klasyfikacji gry podwójnej na 44. pozycji (8 września 1997).
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (3–8)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 2 października 1994 | Palermo | Ceglana |  Tom Kempers |
.svg.png){kind=small} Neil Broad Greg Van Emburgh |
7:6, 6:4 |
| Finalista | 1. | 8 października 1995 | Walencja | Ceglana | Tom Kempers |
 Tomás Carbonell Francisco Roig |
5:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 2. | 14 stycznia 1996 | Auckland | Twarda |  Marcos Ondruska |
 Jonas Björkman Brett Steven |
walkower |
| Finalista | 2. | 4 sierpnia 1996 | Amsterdam | Ceglana | Rikard Bergh |
Donald Johnson Francisco Montana |
4:6, 6:3, 2:6 |
| Zwycięzca | 3. | 6 października 1996 | Marbella | Ceglana |  Andrew Kratzmann |
 Pablo Albano Lucas Arnold Ker |
6:7, 6:3, 6:4 |
| Finalista | 3. | 15 czerwca 1997 | Bolonia | Ceglana | Dave Randall |
 Gustavo Kuerten Fernando Meligeni |
2:6, 5:7 |
| Finalista | 4. | 26 sierpnia 1997 | Boston | Twarda | Dave Randall |
Jacco Eltingh Paul Haarhuis |
4:6, 2:6 |
| Finalista | 5. | 30 sierpnia 1998 | Boston | Twarda | Chris Haggard |
Jacco Eltingh Paul Haarhuis |
3:6, 2:6 |
| Finalista | 6. | 25 lipca 1999 | Stuttgart | Ceglana |  Ałeksandar Kitinow |
Jaime Oncins Daniel Orsanic |
2:6, 1:6 |
| Finalista | 7. | 30 lipca 2000 | San Marino | Ceglana | Gastón Etlis |
 Tomáš Cibulec Leoš Friedl |
6:7(1), 5:7 |
| Finalista | 8. | 12 listopada 2000 | Lyon | Dywanowa (hala) |  Ivan Ljubičić |
Paul Haarhuis Sandon Stolle |
1:6, 7:6(2), 6:7(7) |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-10-07] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-10-07] (ang.).