Jacopo Ligozzi

Jacopo Ligozzi

Data i miejsce urodzenia	ok. 1547 Werona
Data i miejsce śmierci	1627 Florencja
Narodowość	włoska
Dziedzina sztuki	malarstwo, rysunek
Epoka	renesans

Jacopo Ligozzi (ur. ok. 1547 w Weronie, zm. 1627 we Florencji) – włoski malarz i ilustrator doby późnego renesansu.

Jacopo Ligozzi urodził się w Weronie ok. 1547 roku. Pochodził z rodziny malarzy i rzemieślników. Ojciec Giovanni Ermanno był malarzem i hafciarzem, matka Lucia. Początkowo praktykował w pracowni ojca. W maju 1567 roku ukończył wraz z ojcem dwuczęściowy ołtarz dla kościoła Św. Sylwestra w Vigo Lomaso. Datowany na rok wcześniej obraz z kościoła św. Antoniego Opata w Bivedo nie pozwala na wyodrębnienie cech własnego stylu Jacopo, w początkowej fazie malarz był całkowicie uzależniony od ojca. Ligozziemu przypisywane jest autorstwo: Objawienia Pańskiego w kościele Świętej Trójcy, Trójca ze świętymi w kościele Św. Eufemii i prawdopodobnie Odnalezienie Krzyża w kościele Św. Łukasza, wszystkie w Weronie^[1].

W 1572 roku ożenił się z Angela di Francesco Baldassini z Como, która wniosła w posagu sumę 300 dukatów, zagarniętą zaraz przez ojca. W styczniu 1575 roku Jacopo wygrał z ojcem sprawę sądową i sumę tę odzyskał. W 1576-1577, zostawiając rodzinę pod opieką krewnego Antonia Bottiego, przeniósł się na dwór Medyceuszy do Florencji. Otrzymał miesięczne stypendium wynoszące początkowo 25 dukatów. Zastąpił Giorgia Vasariego w roli zarządzającego Akademią i Towarzystwem Sztuki Rysunku (wł. Accademia e Compagnia delle Arti del Disegno), założoną przez księcia Kosmę Medyceusza w 1563 roku. Ligozzi służył kolejnym władcom Wielkiego Księstwa Toskanii z rodu Medyceuszów: Franciszkowi I, Ferdynandowi I, Kosmie II oraz Ferdynandowi II^[1][2].

W 1586 roku Ligozzi ozdobił freskami Grotę Tetydy znajdującą się za Kolosem Apenińskim (wł. Colosso dell'Appennino) w miejscowości Vaglia. Został mianowany dyrektorem wielkoksiążęcego zakładu rzemieślniczego zajmującego się projektowaniem dzieł sztuki przeznaczonych głównie na eksport (wł. Galleria dei Lavori): haftowanych tkanin, a także mozaik florenckich (pietra dura), tworzonych z kamieni półszlachetnych i kolorowych marmurów^[1].

Ligozzi jest autorem cyklu fresków przedstawiających epizody z życia św. Franciszka z Asyżu w krużgankach przy florenckim kościele Ognissanti. Namalował również płótno przedstawiające Sw. Rajmunda wskrzeszającego dziecko dla kościoła Santa Maria Novella i Męczeństwo św. Doroty dla kościoła franciszkanów konwentualnych w Pescii^[1].

Artysta rysował też rośliny i zwierzęta. Współpracował z Ulissesem Aldrovandim. Ligozzi wywarł wpływ na twórczość malarza Bartolomeo Bimbiego. Jego uczniami byli Donato Mascagni i Mario Balassi. Bratanek Ligozziego, Bartolommeo Ligozzi, był również malarzem^[1].

Jacopo Ligozzi zmarł we Florencji w 1627 roku^[1].