Jamkóweczka blaszkowoząbkowa

Jamkóweczka blaszkowoząbkowa
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

żagwiowce

Rodzina

ząbkowcowate

Rodzaj

jamkóweczka

Gatunek

jamkóweczka blaszkowoząbkowa

Nazwa systematyczna
Antrodiella foliaceodentata (Nikol.) Gilb. & Ryvarden
Syn. Fung. (Oslo) 6: 153 (1993)

Jamkóweczka blaszkowoząbkowa (Antrodiella foliaceodentata (Nikol.) Gilb. & Ryvarden) – gatunek grzybów należący do rodziny ząbkowcowatych (Steccherinaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Antrodiella, Steccherinaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1949 r. nieznany autor o nazwisku Nikol, nadając mu nazwę Irpex foliaceodentatus. W 1993 r. Robert Lee Gilbertson i Leif Ryvarden przenieśli go do rodzaju Antrodiella[1]. Pozostałe synonimy[2]:

  • Coriolus foliaceodentatus (Nikol.) Domański 1970
  • Trametes foliaceodentata (Nikol.) Domański 1973

Polską nazwę zaproponował Władysław Wojewoda w 1998 r.[3]

Morfologia

Owocnik

Poliporoidalny, jednoroczny, kapeluszowaty, siedzący lub wachlarzowaty ze zwężającym się trzonem. Owocniki występują w skupiskach, pojedyncze kapelusze mają długość i szerokość do 5 cm i grubość u nasady 5 mm. Górna powierzchnia najpierw gładka, ale wkrótce promieniście pomarszczona do bruzdowanej, często lekko włókienkowata, biała do kremowejlub jasnosłomkowej. Brzeg falisty i często poszarpany, ostry, u suchych okazów wygięty. Hymenofor początkowo labiryntowo-poroidalny, potem irpikoidalny do ząbkowanego ze spłaszczonymi i poszarpanymi zębami, zwykle promieniowo wydłużony. Zęby o długości do 5 mm w młodych obszarach poroidalnych, 2-3 pory na mm. Trama gęsta, biała do kremowej. Kontekst tej samej barwy, o grubości 1–2 mm[4].

Cechy mikroskopowe

System strzępkowy trimityczny. Strzępki generatywne o średnicy 2–3 µm, cienkościenne do nieco grubościennych, ze sprzążkami. Strzępki szkieletowe o średnicy 3–5 µm, liczne, proste do krętych. zwykle nierozgałęzione, ale sporadycznie dychotomicznie rozgałęzione, grubościenne do litych. W dolnej części kontekstu występuje kilka krętych strzępek łącznikowych. Cystyd brak. Podstawki 10–17 × 4–5 µm, maczugowate, z 4 sterygmami i sprzążkami bazalnymi. Bazydiospory 3–4 × 1–1,5 µm, cylindryczne do alantoidalnych, szkliste, cienkościenne, nieamyloidalne[4].

Występowanie i siedlisko

Jamkóweczka blaszkowatoząbkowa znana jest jedynie z Puszczy Białowieskiej w Polsce i dwóch rezerwatów leśnych na Kaukazie[4]. W Polsce w 2003 r. W. Wojewoda przytoczył 4 stanowiska w Puszczy Białowieskiej[3], w późniejszych latach podano następne[5].

Nadrzewny grzyb saprotroficzny[3]. Występuje na drzewach liściastych powodując białą zgniliznę drewna[4].

Przypisy

  1. 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2024-10-30] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2024-10-30] (ang.).
  3. 1 2 3 Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 59, ISBN 83-89648-09-1.
  4. 1 2 3 4 L. Ryvarden, R.L. Gilbertson, European polypores. Part 1, „Synopsis Fungorum”, 6, Mycobank, 1993, s. 1–387 [dostęp 2024-10-30] (ang.).
  5. Stanowiska jamkóweczki blaszkowoząbkowej w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2024-10-30].