Jan Łobaszewski

Jan Łobaszewski

podpułkownik WSW
Data i miejsce urodzenia	21 marca 1921 Wilno
Data śmierci	8 maja 1989
Przebieg służby
Lata służby	1947–1968
Siły zbrojne	Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego WSW
Jednostki	WUBP Kraków MBP Szefostwo WSW
Stanowiska	Zastępca kierownika WUBP Kraków Starszy pomocnik szefa oddziału
Odznaczenia

Jan Łobaszewski (ur. 21 marca 1921 w Wilnie, zm. 8 maja 1989) – działacz komunistyczny, żołnierz radziecki, oficer UB, zastępca szefa Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego (WUBP) w Krakowie w latach 1954–1956.

Absolwent wileńskiej szkoły powszechnej i warszawskiej Szkoły Spółdzielczej. Z zawodu księgowy. W czasie sowieckiej okupacji Kresów Wschodnich wstąpił do Komsomołu i WKP(b), a w 1941 wstąpił do Armii Czerwonej i walczył na froncie niemiecko-radzieckim. 15 grudnia 1947 został p.o. naczelnikiem Wydziału IV WUBP w Gdańsku, a w listopadzie 1949 szefem PUBP w Gdańsku. Od 27 listopada 1952 do 1 sierpnia 1953 słuchacz Kursu Aktywu Kierowniczego Ośrodka Szkoleniowego MBP, następnie instruktor w Kierownictwie ds. Szkolenia WUBP w Krakowie. Od 1 lipca 1954 zastępca szefa WUBP w Krakowie, 1 stycznia 1955 przemianowanego na Wojewódzki Urząd ds. Bezpieczeństwa Publicznego. 30 czerwca 1956 zwolniony, 3 października 1957 ponownie przyjęty i mianowany inspektorem Wydziału Szkół i Szkolenia Departamentu Kadr i Szkolenia MSW. 16 stycznia 1958 zwolniony. W latach 1960-1968 służył w Szefostwie WSW w Warszawie.^[1]

Był odznaczony Orderem Czerwonej Gwiazdy, Medalem „Za zasługi bojowe”, Medalem „Za Odrę, Nysę, Bałtyk”, Medalem „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”, Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem 10-lecia Polski Ludowej i Odznaką „10 Lat w Służbie Narodu”.

Od 1950 był mężem działaczki ludowej, partyzantki BCh i AL Marii z d. Sidor, siostry Kazimierza Sidora.

• Aparat bezpieczeństwa w województwie gdańskim w latach 1945–1990, Instytut Pamięci Narodowej, Gdańsk 2010.