Jan Bochenek (matematyk)
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Profesor nauk matematycznych | |
| Specjalność: analiza funkcjonalna, równania różniczkowe | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1962 |
| Habilitacja |
1969 |
| Profesura |
10 lipca 1990 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
   | |
Jan Bochenek (ur. 8 stycznia 1927 w Borzęcinie, zm. 19 grudnia 2009 w Krakowie) – polski matematyk, profesor zwyczajny, wykładowca Politechniki Krakowskiej.
Życiorys
Jan Bochenek rozpoczął naukę w szkole powszechnej w Borzęcinie w 1934 roku. Po dwuletniej przerwie spowodowanej wojną i okupacją, ukończył ją w 1943 roku. Od 1945 roku uczęszczał do gimnazjum w Brzesku, maturę zdał w 1949 roku. W tym samym roku rozpoczął studia matematyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jego wykładowcami byli między innymi profesorowie Franciszek Leja, Tadeusz Ważewski, Stanisław Łojasiewicz, Jacek Szarski i Zofia Szmydt. Od 1951 roku był młodszym asystentem w Katedrze Matematyki Politechniki Krakowskiej. Tytuł magistra matematyki uzyskał w 1954 roku[1]. Osiem lat później uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim stopień doktora na podstawie pracy O pewnych zagadnieniach z teorii wartości i funkcji własnych dla równań różniczkowych cząstkowych liniowych typu eliptycznego rzędu II. Promotorem był profesor Stanisław Gołąb. Habilitację uzyskał w 1969 roku na podstawie pracy Zależność równania różniczkowego cząstkowego od wartości własnych odpowiedniego zagadnienia.
Od 1962 roku był adiunktem w Katedrze Matematyki Politechniki Krakowskiej. W 1970 roku został pierwszym dyrektorem nowo utworzonego Instytutu Matematyki oraz kierownikiem Zespołu Metod Numerycznych. W 1977 roku otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego, w 1990 roku tytuł profesora zwyczajnego. W działalności naukowej zajmował się równaniami różniczkowymi i analizą funkcjonalną. Był autorem ponad 50 prac i publikacji naukowych, współautorem podręcznika matematyki dla studentów uczelni technicznych, członkiem Polskiego Towarzystwa Matematycznego i Amerykańskiego Towarzystwa Matematycznego. Poza Politechniką Krakowską wykładał także przez kilka lat w Wyższej Szkole Pedagogicznej.
Był odznaczony między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i odznaczeniem „Zasłużony dla Politechniki Krakowskiej”. Na emeryturę przeszedł w 1997 roku, pozostał jednak związany z uczelnią, pracując na część etatu i jako wolontariusz. Był członkiem Konwentu Seniorów i Rady Muzeum Politechniki Krakowskiej. Zmarł w grudniu 2009 roku i został pochowany na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty (kw. LXXXVI-8-49)[2].
Przypisy
- ↑ Rafał Bakalarz, BOCHENEK Jan (1927 - 2009) [online], Oficjalny portal Gminy Borzęcin [dostęp 2023-01-29].
- ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Jan Bochenek. rakowice.eu. [dostęp 2018-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-27)].
Bibliografia
- Teresa Winiarska: Z żałobnej karty: Jan Bochenek (1927–2009). „Wiadomości Matematyczne”. 46 (1), 2010. ISSN 0373-8302.