Jan Dereziński
 | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| profesor nauk fizycznych | |
| Specjalność: fizyka matematyczna, operatory Schrödingera, teoria rozpraszania | |
| Alma Mater | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
Jan Dereziński (ur. 1957[1]) – polski fizyk zajmujący się głównie fizyką matematyczną, operatorami Schrödingera i teorią rozpraszania; profesor w Katedrze Metod Matematycznych Fizyki Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego.
Życiorys
W 1994 Wydział Fizyki UW – na podstawie rozprawy habilitacyjnej zatytułowanej Asymptotic completeness of long-range N-body quantum systems – przyznał mu stopień doktora habilitowanego, a w 2007 uzyskał tytuł profesora nauk fizycznych. Od 1981 r. opublikował 62 prace naukowe, m.in. z Christianem Gérardem, Vojkanem Jaksicem, Claude'em Alainem Pilletem, Laurentem Bruneau, Krzysztofem Meissnerem, Erikiem Skibstedem i Wojciechem de Roeckiem[2].
Pracuje w Katedrze Metod Matematycznych Fizyki Wydziału Fizyki UW[3], gdzie pełnił też funkcję zastępcy kierownika[4].
Przypisy
- ↑ Algebraic approach to the N-body quantum long range scattering / Jan Dereziński [online], Katalog BN [dostęp 2020-08-17].
- ↑ Home Page of Jan Dereziński [online], Wydział Fizyki UW [dostęp 2021-07-15] (ang.).
- ↑ prof. dr hab. Jan Dereziński [online], Wydział Fizyki UW [dostęp 2021-07-15].
- ↑ Struktura organizacyjna [online], Wydział Fizyki UW [zarchiwizowane z adresu 2012-03-03].
Bibliografia
- Prof. dr hab. Jan Dereziński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-07-15].